'The Trial' ('62) op 25 november @ Ciné Palace in MIAT
21 nov 2012
Tussen haar Duitse en Franse carrière, had Romy Schneider begin jaren zestig ook een korte internationale carrière waarin ze geregisseerd werd door grootheden als Luchino Visconti ('Boccaccio '70'), Otto Preminger ('The Cardinal') en Orson Welles ('The Trial'). In deze laatste film, een bewerking van Franz Kafka's 'Der Prozess', speelt Schneider de rol van Leni, de losbandige minnares van de procureur die de zaak behandelt van Joseph K., de klerk die op een goede ochtend wordt gearresteerd en vergeefs probeert te achterhalen wat hij zou mispeuterd hebben en wie zijn rechters zijn. 'The Trial' is op zondag 25 november om 10u.15 en 14 u.30 te zien in Ciné Palace in het MIAT (Gent).
Romy Schneider speelt maar een kleine rol in 'The Trial', maar het was wel de eerste keer dat ze zo'n intens zinnelijke uitstraling had. Haar moeder, die haar liefst in het preutse keurslijf van haar Sissi-rollen wilde houden, reageerde ontsteld maar Hollywood producenten meenden 'een nieuwe Marlene Dietrich' te ontdekken.
Hoe sterk de bijrol van Romy Schneider ook is (en van de andere leden van de cast: Jeanne Moreau, Madeleine Robinson, Suzanne Flon, Akim Tamiroff maar ook Orson Welles zelf als corrupte advocaat), de film wordt gedomineerd door de onvergetelijke vertolking van Anthony Perkins. De latere acteur van 'Psycho' is ideaal gecast als Joseph K., want hij projecteerde begin jaren zestig tegelijk het beeld van een slungelachtige gewone jongen en een prikkelbaar neurotisch jongmens die op de rand van de waanzin balanceert.
Er werd Orson Welles destijds verweten dat hij de nuchtere komische horror uit Kafka's postuum gepubliceerde roman 'Der Prozess' (1925) had bedolven onder zijn theatrale bravoure-effecten. Wat puristen in het verkeerde keelgat schoot maar intussen toch een verbijsterende cinematografische creatie opleverde.
In deze paranoïde visie van een totalitaire staat en een alles vermorzelende bureaucratie stormt de politie 's nachts de flat binnen van een onooglijke kantoorklerk, Joseph K., die in staat van beschuldiging wordt gesteld. Wat hij precies zou mispeuterd hebben, komt hij nooit te weten, maar geleidelijk raakt hij zelf geobsedeerd door zijn mogelijke schuld.
Terwijl in de roman van Kafka de bijna surrealistische belevenissen opgetekend worden tegen een alledaagse, realistische achtergrond, slingert Welles ons in een wereld die zelf surreëel en bizar is. Het is alsof we gevangen zitten in de hallucinaties van de klem gezette protagonist. Welles maakt van alle mogelijke technieken gebruik om zijn abstracte nachtmerrie visueel en auditief gestalte te geven: diepe dreigende schaduwen en akelige overbelichting; lage zolderingen die de karakters verpletteren of gigantische ruimtes waarin het individu een nietig insect lijkt; wanverhoudingen tussen beeld en geluid; extreme groothoeklenzen en grillige camerastandpunten. Maar het is vooral de ruimtelijke dislocatie die ons voortdurend uit ons lood slaat. Met stukjes uit allerlei Europese plekken stelde Welles een onrustbarend labyrint samen waarin zowel de protagonist als de toeschouwer zich verliest: stalinistische monumenten in ex-Joegoslavië; vergane praal in Dubrovnik; beklemmende huurkazernes achter het Ijzeren Gordijn; een reusachtige loods in Zagreb getransformeerd tot een onmetelijke kantoorruimte waar 850 secretaressen wezenloos zitten te typen; het - toen leegstaande - Gare d'Orsay in Parijs, ooit een paradepaardje van de Belle Epoque.
Bij mindere talenten zouden al deze effecten en overdrijvingen allicht uit elkaar spatten, maar het geniale aan Welles is dat hij dankzij een virtuoze montage uit deze disparate elementen een coherente visie weet te snijden. Bewonderaar François Truffaut vatte het als volgt samen: 'Wanneer Welles filmt gaat hij instinctief en onstuimig te werk, later bekritiseert hij zichzelf genadeloos op de montagetafel (...), de films van Orson Welles zijn gedraaid door een exhibitionist en gesneden door een censor.'
Patrick Duynslaegher
De grootschalige expo over Romy Schneider loopt nog tot 13 januari in het Gentse Caermersklooster. In optimale omstandigheden kan je in Ciné Palace in het MIAT genieten van een aantal films die de carrière van Romy Schneider definieerden, en daarom ook een prominente plek in de tentoonstelling in het Caermersklooster innemen.
PROGRAMMA
25/11/2012 - The Trial - Orson Welles - Fr/Germ/It 1962 (Cinematek)
02/12/2012 - La Passante de Sans-souci - Jacques Rouffio - Fr/Germ 1982 (Cinematek)
16/12/2012 - L'important c'est d'aimer - Andrzej Zulawski - Fr/it/Germ 1975 (Cinematek)
23/12/2012 - Ludwig - Luchino Visconti - Italy/FR/Germ 1972 (Homescreen)(235')
30/12/2012 - Sissi - Ernst Marischka - Austria 1955 (Universal)
06/01/2013 - Sissi-Die junge Kaiserin - Ernst Marischka - Austria 1956 (Universal)
13/01/2013 - Sissi - Schicksalsjahre einer Kaiserin - Ernst Marischka - Austria 1957 (Universal)
Telkens om 10u15 en 14u30. Tickets kosten € 5 Info op www.miat.gent.be Tickets voor de expo 'Romy Schneider' op deze link Kom je naar de expo 'Romy Schneider' met de trein? Boek dan nu je B-Dagtripbiljet via de NMBS en geniet van een mooie korting op je trein-, busreis én inkomticket!
02/12/2012 - La Passante de Sans-souci - Jacques Rouffio - Fr/Germ 1982 (Cinematek)
16/12/2012 - L'important c'est d'aimer - Andrzej Zulawski - Fr/it/Germ 1975 (Cinematek)
23/12/2012 - Ludwig - Luchino Visconti - Italy/FR/Germ 1972 (Homescreen)(235')
30/12/2012 - Sissi - Ernst Marischka - Austria 1955 (Universal)
06/01/2013 - Sissi-Die junge Kaiserin - Ernst Marischka - Austria 1956 (Universal)
13/01/2013 - Sissi - Schicksalsjahre einer Kaiserin - Ernst Marischka - Austria 1957 (Universal)
Telkens om 10u15 en 14u30. Tickets kosten € 5 Info op www.miat.gent.be Tickets voor de expo 'Romy Schneider' op deze link Kom je naar de expo 'Romy Schneider' met de trein? Boek dan nu je B-Dagtripbiljet via de NMBS en geniet van een mooie korting op je trein-, busreis én inkomticket!