Festivalwinnaar "The Selfish Giant" in de bioscoop
Drie jaar geleden maakte Clio Barnard een meer dan geslaagd debuut met 'The Arbor' (Film Fest Gent 2010), een experimentele documentaire over toneelschrijfster Andrea Dunbar. Daarvoor maakte Barnard twee jaar lang geluidsopnamen met de mensen uit Dunbars naaste omgeving. Maar in plaats van het opnamemateriaal als inspiratie voor een reguliere documentaire te gebruiken, liet Barnard acteurs lipsyncen op de geluidopnamen. 'The Arbor' sleepte tal van prijzen in de wacht, wat maakte dat de verwachtingen voor haar follow-up film hooggespannen waren.
Het gelijknamige kortverhaal van Oscar Wilde, waarop de film losjes gebaseerd is, is Barnard's perfecte alibi om een ontroerend en bikkelhard outsiderportret te verfilmen, waarin ze de brutaliteit van het dagelijks leven in de Britse achterbuurten naar het witte doek omzet. Het door hoogspanningskabels gedomineerde Bradford is het postindustriële landschap waarin we de door hun school geschorste jongens Arbor en Swifty volgen, die ondanks hun benarde situatie onvoorwaardelijk bevriend raken. Met paard en kar trekken de twee rond en verzamelen ze afval en ijzerwaren, die ze inruilen voor een appel en een ei. Ze geraken al snel in de ban van de cynische ijzerhandelaar Kitten, die hen een baantje aanbiedt als jockey bij illegale paardenraces. Het is wanneer Arbor het criminele karakter van Kitten begint over te nemen, dat het duo langzaamaan uit elkaar wordt gedreven en de film op een tragische climax afstevent.
Met zijn pastorale landschappen en working classthema's oogt “The Selfish Giant“ schatplichtig aan de sociaalrealistische drama's van eminente Britse collega's als Ken Loach, Shane Meadows en Andrea Arnold. Een meesterzet bleek evenwel de casting van onervaren acteertalent: zowel de 13-jarige Connor Chapman (Arbor) als de 15-jarige Shaun Thomas (Swifty) slagen erin ongedwongen en energieke vertolkingen neer te zetten die nog lang blijven nazinderen.
Zeggen dat de film in de smaak viel bij de internationale pers is een understatement. Met “The Selfish Giant” - door de verzamelde critici bejubeld als 'hauntingly perfect' en 'jarredly moving' - oogstte Barnard unaniem lof. De film sleepte op het jongste filmfestival van Cannes het Europa Cinemas Label voor beste Europese film in de wacht.
Op het afgelopen Film Fest Gent, bekroonde de internationale jury van het festival de film met de Grand Prix voor beste film. “Voor de filmische kwaliteit, de menselijke emotie, de schitterende cast en het opmerkelijke gebruik van muziek en sound design.”
Eén ding is duidelijk met deze film bevestigt Barnard haar groeiende reputatie als een van de beste Britse regisseurs van het moment.