Festival verliest Iraanse film

Met Jafar Panahi van wie het festival Off-side vertoonde is de strijd om de artistieke vrijheid op een hoogtepunt beland. Panahi mag twintig jaar geen films meer draaien en mag niet langer reizen. Daarom hebben alle grote filmfestivals Panahi uitgenodigd om in de jury te zetelen en als protest een lege stoel op hun podia geplaatst. This is not a film is een documentaire die gedraaid werd over Panahi terwijl hij het verdict van de rechtbank afwacht. Volgens de Iranese autoriteiten wordt er in bepaalde films een negatief beeld van hun land getoond. Een stelling die voor discussie vatbaar is. Zo willen in Three and a half ook drie vrouwen die een tijdlang in de gevangenis zaten het land uit vluchten. Overigens een fascinerende film die intelligent is opgebouwd. In Walking on the rail toont Babak Shirinsefat hoe tal van inwoners van Teheran aan de rand van de maatschappij verzeild raken. De tegenstelling tussen een omroeper die het land ophemelt naar aanleiding van de verkiezingen en de verschoppelingen, de drugsverslaafden, de zieken die wegens geldgebrek zich geen operatie kunnen veroorloven is schrijnend. En tussendoor lijkt een kwalificatiematch voor de wereldkampioenschappen alle geesten te beroeren. In Absolutely Tame as a Horse ging een valse politieman een nacht lang op stap om terreur uit te oefenen en mensen af te persen. Een voorbeeld van onrechtstreekse kritiek op het regime die blijkbaar harder aankwam dan verwacht. Eerder dit jaar won A Separation de Gouden Beer in Berlijn. De film wordt de Iranese inzending voor de Oscars. Ook in die film wil het hoofdpersonage het land uit. Maar de regisseur verklaarde dat hij geen politiek standpunt wil innemen.