Expo Fellini nog tot 25 januari in Caermersklooster in Gent!

Nooit ondergedompeld in een film gezeten? Of erdoor overweldigd geworden? Mis dan in geen geval de in het Caermersklooster gehouden Expo Fellini. Verwacht van de expo echter geen trip doorheen Fellini-land met tentoongestelde kostuums en maskers. Zelfs de trompet die Gelsomina in ‘La Strada’ zo treurig blaast, is er niet. Die andere iconische Fellini-film, ‘La dolce vita’, is er wel. Prominent zelfs want twee groot geprojecteerde, overbekende fragmenten, de helikoptervlucht met het Christusbeeld en de scène in de Trevi-fontein, omarmen de tentoonstelling. De film zelf loopt er als een rode draad doorheen.

Voor curator Sam Stourdzé was de Christusscène de trigger om zich in de Felliniaanse wereld te storten. Hij kon maar niet begrijpen dat Spanje en Portugal net wegens die als godslasterend beschouwde scène de film uit hun bioscopen banden. Want in Italië was op 1 mei 1956, vier jaar voor ‘La dolce vita’, een aan een helikopter hangend Christusbeeld van Milaan naar Rome overgevlogen. Fellini had god niet gelasterd maar zich doodgewoon op een bestaand feit gebaseerd.

Aan de hand van talloze documenten bewijst Sam Stourdzé dat Fellini geen beroep deed op zijn tomeloze barokke fantasie maar eerder de realiteit en zijn persoonlijk leven gebruikte om zijn Felliniaanse wereld te scheppen. En de Trevi fontein waar Anita Ekberg en Marcello Mastroianni mekaar eindelijk een kus geven? Niets nieuws onder de zon in 1960 want Anita Ekberg was ten behoeve van de paparazzi al in 1958 in een Romeinse fontein gesprongen. De felle krantenkoppen en dito foto’s liggen in het Caermersklooster als bewijsstukken.

Overigens kussen Anita en Marcello mekaar (weeral) niet. Waarom hebben wij dan de indruk van wel? Marketing avant la lettre! Een fotograaf legde de scène vast vanuit een lichtjes andere hoek dan de camera en de indruk van een kus is gewekt. En dat werd gretig kond gedaan aan de op schandaal azende pers. Overigens gaat Fellini zelf daar niet helemaal vrijuit. Jaren later kadreerde hij in zijn ‘Intervista’ de foto opnieuw zodat Anita en Marcello wel degelijk een koppel werden.

Eigenlijk mogen we hoger het woord paparazzi niet gebruiken want dat bestond toen niet. Het werd pas na ‘La dolce vita’ en het filmpersonage Paparazzo een begrip. Hoe realiteit en fictie zich nogmaals tot elkaar verhouden, merk je, geïllustreerd, in het Caermersklooster.

Naast ‘Fellini en de realiteit’ ontdek je op de thematisch opgebouwde expo nog onder meer ‘Fellini en de muziek’, ‘Fellini als katholiek’ , ‘Fellini en de vrouwen’. Zijn Jungiaans getint Dromenboek waarin hij zijn dromen tekende en verzamelde vormt de coda van de expo waarin je ontdekt dat de karikaturist die Fellini in zijn jeugdjaren was nooit helemaal is gestorven en dat hij de geprojecteerde realiteit altijd verkoos boven de werkelijkheid. Hij werd er grootmeester door.

Raf Butstraen

Meer inhoudelijke informatie, aanbiedingen en praktische info vind je hier!

Koop nu je tickets!