Componistentalent Ruben De Gheselle charmeert Berlinale
Op de Berlinale Talents krijgt jong filmtalent in het kader van het Filmfestival van Berlijn de kans om ervaring op te doen en te werken met doorgewinterde professionals.
Samen met scenariste Monica Stan maakt De Gheselle deel uit van 250 geselecteerden gekozen uit 2.700 sollicitanten afkomstig uit 71 landen. Wie de coach wordt van de zes uitverkoren componisten is nog niet bekend.
Ruben De Gheselle studeerde van 2009 tot 2014 aan het Gentse conservatorium en ondanks het feit dat hij zichzelf een slow componist noemt, staan er al een dertigtal composities voor solo en kamermuziek op zijn naam. In opdracht van verschillende symfonische orkesten creëerde hij vijf orkestwerken. Ze waren te horen in o.a. de Bijloke, Concertgebouw Brugge en de Gentse Miry concertzaal. Daarnaast componeerde hij de soundtrack voor animatiefilms van Pieter Coudyzer Robbe Vervaeke (‘Norman’), Karolien Raemaekers (‘Oma’), Joachim Dejonghe (‘Bottom up’). Voor de muziek van Pieter Coudyzers ‘Beast’ kreeg hij vorig jaar de prijs voor de beste filmmuziek op het prestigieuze Animatiefilmfestival van Annecy. Met een dergelijke prijs zet je jezelf op de wereldkaart van de animatiefilm. Maar De Gheselle relativeert: “prijzen zijn vooral een prettige herinnering aan werk dat al lang voorbij is. Het artistieke leven gaat gewoon door, meestal ben ik zelfs, tot mijn grote spijt, niet aanwezig op dergelijke festivals. Annecy belde me toen ik les aan het geven was in Eeklo. En ook in het Franse Anger kon ik mijn prijs niet zelf ophalen…”.
In ‘Beast’ krijgt een haveloze zwerver het gezelschap van een door een UFO uitgestoten gigantisch beest. Beiden trekken de stad in en terwijl mensen en dieren toekijken, ontstaat er een soort vriendschapsband. De sfeerrijke korte film is donker van sfeer en is technisch verbluffend getekend en geanimeerd. In de soundtrack valt onder ander een mooi pianothema op. Hoe ging Ruben De Gheselle te werk? “Ik ben graag heel vroeg bij een productie betrokken en baseer me niet op het verhaal. Aan een regisseur vraag ik gewoonlijk een beeld van de film. Ik schrijf geen muziek onder een verhaal. Ik vertrek graag met het creëren van kleur, sfeer, diepte, lijn: allemaal visuele elementen die ik uitdagend vind om om te zetten naar auditief resultaat. Bij ‘Beast’ opteerde ik voor piano omdat de klank van een pianonoot abrupt voorbij is, terwijl strijkers uitdeinen. Om de onvoorspelbare maar de door het beest toch gecontroleerde chaos weer te geven hebben we drie pianothema’s synchroon onder elkaar geplaatst. Drie piano’s tegelijkertijd wil zeggen dat je schrijft voor dertig vingers die elk een afzonderlijke nooit kunnen voortbrengen. Dat is een technisch huzarenstukje dat alleen met de gelaagdheid van piano kan worden gerealiseerd”.
Volgens De Gheselle is componeren een eenzame bezigheid die slechts fun wordt als er iemand bij betrokken wordt. Vandaar dat hij graag zo vlug mogelijk bij het productieproces wordt ingeschakeld. Of samen met een collega als Mirek Coutigny aan een soundtrack werkt zoals dat het geval was voor ‘Bottom up’ van Pieter De Saeger en Joachim Dejonghe. “We inspireren elkaar”, zegt hij daarover.
De Gheselle begint steeds van een wit blad en zoekt tastend zijn weg tot alles klopt met wat in zijn verbeelding leeft.
De werken die De Gheselle componeert, dragen vreemde maar intrigerende titels als ‘The Unquiet Stone’, ‘Reflections on Mirrored Reason’ of ‘From Impossible to Imaginary’… Het lijken allemaal trefwoorden die zijn aanpak, zijn stijl en zijn creatieproces omschrijven. De Gheselle begint steeds van een wit blad en zoekt tastend zijn weg tot alles klopt met wat in zijn verbeelding leeft. Het gaat traag, aan een ritme van 1 minuut muziek per week, geeft hij toe maar “het oeuvre van Webern beslaat ook maar tien cd’s. En ik voel me nog niet in staat om het publiek met een symfonie te boeien”. Er zijn wel plannen voor een soundtrack voor een langspeelfilm…
Bij het componeren vermijdt hij ook technische hulpmiddelen. “Soms zou een computer een oplossing zijn voor moeilijkheden maar daar waag ik me niet aan. Ik zoek liever zelf verder want terugvallen op techniek leidt soms eerder tot muzikale verarming dan muzikale verrijking. Technologie zet de deur half open naar gemakkelijkheidoplossingen. Ik hoop op de Talent Campus die spanning tussen muziek en entertainment ter sprake te brengen en ook ruimte te vinden om in een creatieve omgeving te werken”. Na Berlijn is er ook opnieuw tijd om verder economie te studeren aan de UGent. Naast componist en leraar wil De Gheselle ook nog econoom worden want creativiteit dient onderbouwd wil ze leefbaar blijven. Dat hij naast dat alles nog altviool speelt, noemt hij zijn 'guilty pleasure'.
We zullen er nog van horen…