Wise Blood

De evangelisten, de rondtrekkende predikers die tesamen met de eerste pioniers hun optreden maakten, liepen door steden en dorpen onder het voorwendsel de ongelovigen dichter bij God te brengen en op de aarde de heerschappij van de deugd te doen zegevieren. Velen onder hen bleven hun ganse leven tot aan hun dood vagebonden. Anderen, moe van het zwerven, vestigden zich als pastor in een of andere willekeurige tempel. Dat er tussen deze goedgelovige dwepers er ook anderen waren die het niet zo nauw namen met de voorschriften die God de mensheid heeft meegegeven, leert ons de film "Wise Blood". Op een ongeëvenaarde wijze, een uitvloeisel van zijn uitzonderlijk talent, leidt John Huston ons in de wereld van de valse profeten, de kwakzalvers van het geloof, die voor niets terugdeinzen om aan de kost te komen. Reeds van bij het begin maken wij kennis met een geëxalteerde jongeman, die zich geroepen voelt, de mensheid uit het slop te halen. Deze Hazel Motes (Brad Dourif), die getraumatiseerd door allerlei jeugdherinneringen heeft besloten een Christelijke kerk te stichten zonder Christus erbij te betrekken. Voor hem bestaat de zonde eenvoudig niet, derhalve hebben we geen behoefte aan een Verlosser, aan Christus die hij een charlatan noemt. Hij komt wat later in aanraking met een evangelist die met zijn guitar onder de arm het land doorkruist en die dreigt een zijner grote concurrenten te worden. Motel verstaat dat zo niet en op een avond vermoordt hij de helper van de voortvarende predikant. Een andere die meende op zijn wijze de leer van Christus onder de mensen te moeten brengen, heeft kans gezien een artikel in de krant te krijgen waarin hij wordt afgebeeld als iemand die zich uit liefde voor God de ogen uitstak. In werkelijkheid is de man helemaal niet blind en bedelt met zijn dochter doorheen de straten. Het meisje neemt het op haar beurt niet zo nauw met de deugd en kruipt al zeer vlug in het bed van de ijverige Motel. Zijn geëxalteerde oprechtheid, zijn verlicht fanatisme, brengen hem ertoe de strijd aan te gaan met de gewetenloze bedriegers en uitschot van de samenleving ... tot hij op het laatst zich met ongebluste kalk de ogen uitbrandt, in de overtuiging dat hij blind zijnde, dichter en nauwer in kontakt kan komen met God, die hem dan de juiste weg zal moeten wijzen naar zijn kerk zonder Christus. John Huston heeft voor zijn film beroep gedaan op artiesten wier interpretatie al even verwarrend is als het gedrag van de personages die zij hebben uit te beelden. In het algemeen gebruikte Huston geen bekende artiesten voor deze uitzonderlijke film, waarvan het onderwerp en de regie er een buitenmaatse film van maken. Op 73-jarige leeftijd geeft Huston nog een zeer gedegen les aan de jongeren onder zijn kollega's in het dirigeren van een moeilijk maar verdienstelijk oeuvre. Misschien niet onmiddellijk een topper voor de kassa's van de bioscopen maar een film waarvan heel wat te leren valt en die het oude vakmanschap op een erepodium plaatst. Een must voor cinefielen.