Willow

Veel feestelijkheden worden afgesloten met groots vuurwerk: knallende lichteffekten worden dan meestal op luid ‘ooh!’en ‘aah!’ geroep onthaald. Het 15° Filmgebeuren heeft met Willow nu ook zijn vuurwerk-apotheose. Geproduceerd door George 'Star Wars' Lucas en geregisseerd door Ron 'Cocoon' Howard is Willow alles wat we zo ongeveer van deze filmmakers mogen verwachten: avontuur, romance, heldendom en vooral spetterende speciale effecten. Het verhaal is op zich niet bijster origineel: Willow Ufgood is een inwoner van een dorpje in het land van de Nelwyns, vredelievende en landbouwende dwergen. Over de grenzen woedt een felle oorlog tussen de Daikinis en de machten van het kwaad. Willens nillens worden de Nelwyns bij dat conflict betrokken: Willow vindt een baby op de rivier, die blijkens de voorspellingen een einde zal maken aan de macht van de boze koningin Bavmorda, die met haar toverkunst bijzonder machtig is. Na enig gepalaver in het dorp besluit Willow het kind naar zijn bestemming te brengen. Een onderneming die bepaald hachelijk is gezien de talloze gevaren die onderweg op de loer liggen. Met de hulp van de vogelvrije Diakinese krijger Madmartigan zal hij zijn taak echter volbrengen. Willow is een potpourri van Star Wars vs. The Lord of the Rings, met dwergen die het tegen het kwaad opnemen , goede en boze tovenaars, feeën, elfen, monsters, duivels, trollen en meer van dat bizarre volk. Lucas heeft er in de US nogal wat kritiek voor gekregen en stellig niet geheel ten onrechte. Naar eigen zeggen heeft hij alle mythologieën van de wereld bestudeerd om een geloofwaardige eigen mythologie te creëren, maar het moet gezegd dat die niet van originaliteit overloopt. Maar men moet dat nemen voor wat het waard is, want Willow is een avonturenfilm die niet om enkele spectaculaire trucages verlegen zit. De jongens van 'Industrial Light and Magie' hebben er een waar special-effects-circus van gemaakt. Voeg daar bij de fraaie locaties (het Noorden van Engeland en Nieuw-Zeeland), de pompeuze muziek van James Homer (van The Name of the Rose, Brainstorm, Where the River runs black en Cocoon), en je krijgt spektakel van de bovenste plank.
Liefhebbers van ernstige drama's en mensen die science-fiction en phantasy au sérieux nemen gelieven zich te onthouden. De anderen moeten komen ...
(wp)