The Voice of Hind Rajab

Op 29 januari 2024 ontvangt de Palestijnse Rode Halve Maan in Gaza een noodoproep. In een auto, midden in het vuur van het Israëlische leger, zit de zesjarige Hind Rajab vast. Haar familie is onder de slachtoffers; zij is de enige die contact kan houden met de hulpverleners. Terwijl paramedici en vrijwilligers een reddingsoperatie proberen op te zetten, stuiten ze op militaire restricties, bureaucratie en de onmogelijkheid van directe actie. Hind blijft aan de lijn, angstig en alleen, terwijl elke minuut telt.

De Oscargenomineerde Tunesische regisseur Kaouther Ben Hania reconstrueert deze fatale momenten met een unieke hybride aanpak: echte telefoongesprekken worden verweven met geënsceneerde scènes, gebaseerd op ooggetuigenverslagen en transcripties. De film vertelt niet alleen het tragische verhaal van Hind, maar maakt ook de structurele en morele complexiteit van humanitair werk in een conflictzone zichtbaar. De kijker bevindt zich in de overbelaste kantoortjes van de Red Crescent, waar vrijwilligers protocol, paniek en ethische keuzes balanceren onder enorme druk. De acteurs Motaz Malhees (Omar), Saja Kilani (Rana) en Amer Hlehel (Mahdi) geven deze realiteit gestalte, waardoor het drama op één locatie zich intens en voelbaar ontvouwt, seconde voor seconde.

Ben Hania laat de gewelddadige beelden buiten het scherm. De kracht van de film ligt in de stilte, het wachten, het luisteren naar de stem van een kind dat om hulp roept en niet geholpen wordt. Het is een onverbiddelijke confrontatie met falen, niet van individuen alleen, maar bovenal van een systeem dat te langzaam reageert waar tijd levens bepaalt. Door audio, re-enactment en zorgvuldig geregisseerde ruimte creëert Ben Hania een film die urgent, strak en hypnotiserend is. The Voice of Hind Rajab is een oproep tot aandacht, verantwoordelijkheid en menselijkheid en dwingt ons stil te staan bij de systemen en keuzes die leven beschermen – of juist laten vergaan. “Ik kan geen wereld accepteren waarin een kind om hulp roept en niemand komt,” stelt Ben Hania. “Die pijn, dat falen, is van ons allemaal.” In Venetië leidde de wereldpremière tot een staande ovatie van meer dan 23 minuten, de langste ooit op het filmfestival.