The Suspended Step of the Stork (To meteoro vima tou pelargou)

De negende film van Angelopoulos is groots vanaf de opening: een ballet van twee helikopters enkele meters boven de zeespiegel. In het water dobberen lijken van vluchtelingen. De tragiek is brandend actueel, maar de film gaat verder dan het politieke rekwisitoor. Het is een allegorische meditatie van het begrip ‘grens’ in tijden van het heropflakkeren van nationalisme en religieus fanatisme. De geografische grens wordt het symbool van de scheiding tussen rassen en religies. Twee sterren, Jeanne Moreau en Marcello Mastroianni, integreren zich moeiteloos in de wereld van Angelopoulos. Een van dé hoogtepunten: de plan-séquence van een trouwceremonie waarin bruid en bruidegom elk met hun familie aan weerskanten van de rivier staan, gescheiden door de kunstmatige grenzen die mensen aanleggen. Ze kunnen elkaar niet aanraken, maar toch beginnen ze elk op hun oever stilletjes te dansen.