The Man Who Fell to Earth

Een uitzonderlijke science-fictionfilm van Nicholas Roeg ( Don't look now) is THE MAN WHO FELL TO EARTH met David Bowie in de hoofdrol als een ruimtewezen dat op de aarde terechtkomt en snel karrière maakt in het Amerikaans bedrijfsleven omdat zijn kennis zo enorm is. De bezoeker wordt echter niet gelukkig en in droombeelden/herinneringen zien we hoe hij op een andere planeet afscheid nam van zijn vrouw en kinderen. Hij verliet zijn planeet op zoek naar water, want daar ontbrak het aan. Op aarde vindt hij een nieuw leven en hij gaat een verhouding aan met een kamermeisje uit een hotel. Roeg schept prachtige beelden met Bowie en deze zanger is een uitstekende figuur om een wezen uit een andere planeet neer te zetten. Je zou zelfs van een openbaring kunnen spreken hoe Bowie zich in de film beweegt, maar Roeg is niet alleen een voortreffelijk beeldenkompositeur, hij heeft ook veel bedoelingen met zijn verhaal die hij niet altijd weet waar te maken. Toch is THE MAN WHO FELL TO EARTH niet alleen een adembenemend schouwspel maar ook een fascinerende film en daarmee heeft Roeg zich tot een van de meest interessante Britse filmers ontwikkeld. (uit "Het Parcool")

Bowie is in Rotterdam opgetreden (de eerste keer in Nederland) en een keer in Parijs. Met enorm sukses. Hij werd hier de elegantste zware rockzanger genoemd, de enige echt belangrijke popster van de jaren zeventig; in Parijs, helder van geest, nadenkend over zichzelf en de wereld rondom hem, vol spot en zelfspot. Hij heeft zich ontdaan van gimmicks waarop hij vroeger steunde, van vrouwenkleren en kimono's, treedt nu op in wit hemd en zwarte broek, laat, voordat hij opkomt, Bunuels surrealistische film "Le Chien Andalou" zien.

Hij is ook in THE MAN WHO FELL BACK TO EARTH het zeldzaam en moeilijk definieerbare verschijnsel, een "star". Bij Bowie is het waarschijnlijk geen geval van “ a star is born " maar van een star grotendeels bedacht, gekonstrueerd. Hij heeft een mooi gezicht, een geraffineerd kapsel, rood haar van een onwaarschijnlijke tint, een spichtig, eerder lelijk lichaam. Hij wekt in de film, zelf in de bedscènes de indruk altijd ongenaakbaar eenzaam te zijn, wat overigens een wellevend en vrijblijvende genegenheid voor anderen niet uitsluit. (uit "NRC-cultureel Supplement")

Op zekere dag krijgt Oliver Farnsworth, makelaar in bevretten, in zijn huis te New-York bezoek van een zeer vreemd figuur. Hij heet Thomas Jerome Newton, en zegt van Engelse afkomst te zijn. Feitelijk betreft het een wezen, van een ander planeet overgekomen wegens watergebrek aldaar. Daarom is hij uit "de hemel" gevallen. Hij beweert dat hij gekomen is om een grote trust van ekonomische machten onder zijn leiding samen te bundelen, de "World Enterprises", en Farnsworth, verbluft door Newtons grenzeloze kennis van fysika en chemie, voelt mee om samen te werken.

Per ongeluk leert Newton Mary-Lou kennen, en worden verliefd. Ook de dokter, Nathan Brice, sluit zich aan bij World Enterprises. Het sukses van de onderneming lokt echter haat en jaloesie uit en Newton wordt gekidnapt. Mary-Lou mag hem niettemin blijven bezoeken. Na een vrijpartijtje beseffen de twee dat ze voor elkaar niets meer betekenen. Na een lange periode wordt hij vrijgelaten. De wereld is veranderd, verouderd, zijn plannen bestaan niet meer. Nochtans is Newton dezelfde gebleven ... Dit gegeven werd door Nicholas Roeg schitterend verfilmd. Dat de film een pikturaal meesterstukje is, vermoed men alleen maar al als men weet dat Nichola's Roeg ook "Walkabout'' en "Performance" filmde. Zijn grootste sukses tot hiertoe is echter zijn thriller naar Daphné de Maurrier "Don' t look now". (uit de persmap)