The Little Shop of Horrors

Op de vraag van Bertrand Tavernier: "Uw film-tempo is fabuleus. U hebt "The Little Shop of Horrors" toch wel op één week-end gedraaid?", antwoordde Roger Corman: "Het draaien zelf duurde twee dagen en één nacht, een donderdag en een vrijdag. Ik had mijn akteurs voor één week, wij bereidden alles voor gedurende de drie eerste dagen van de week," Ziezo voor de 'petite histoire'.

Corman is voor de filmkijker vandaag geen beruchte naam meer ; sedert bijna tien jaar draait hij geen films meer (oude-Skoop-ratten herinneren zich misschien "Gass" en "Von Richthofen en Brown" nog). Zijn naam is nochtans nooit verdwenen als producent (New World Production) en wat voor een producent: men zou Corman best als talent-scout producent moeten beschouwen, want hij heeft zeer vroeg groot talent ontdekt op een rijtje de voornaamsten: Francis F. Coppola, Martin Scorcese. Peter Bogdanovich, Monte Hellman, Curtis Harrington, Johathan Kaplan, Jonathan Demme, Daniel Holler... En om Corman nog een beetje hoger te situeren: hij is de verdelen van de US van o.a. "Cries and Whispers", "Amarcord", "Adèle H.". "Dersu Uzala". Wie doet hem dit na? Oh ja, ik vergat nog te vermelden dat hij een manusje van alles rond hem had, akteur, assistent, produktie-leider, scenarist. Zijn naam ? Jack Nicholson (ook in deze film te bespeuren als ... ) Roger Corman's faam als kineast berust in de eerste plaats op zijn menige Edgar A. Poe verfilmingen, op zijn "exploitation"-bronnen, zoals "The Trip", "The Wild Angels" on "Bloody Mama". "The Little Shop of Horrors" is een 'exciterende film', waar dwazigheid, karikatuur en slechte smaak de kwaliteiten vormen. Dit geeft aanleiding tot een schitterende reeks van waanzinnige toestanden en burleske personages. Het griezelige is natuurlijk ook aanwezig en als voorsmaakje verklappen we U als de naar eten huilende plant, de sadistische tandarts en zijn masochistische klant die geniet als zijn tand wordt uitgetrokken. Dat alles is nog een gekruid met Joodse humor (is Woody Allen misschien ook al een verre discipel van Corman?) en voeg dat nog bij de vrolijke afraffeling van zijn film, wat dekors en trukages betreft, en dan staan we voor één van de meest ongedwongen filmwerkjes die er bestaan. "The Little Shop of Horrors" is 'of course’ geen meesterwerk, maar voor hen die een ander facet van Hollywood anno 1960 wensen te kennen. vormt dit Corman-opus een must.