Räpsy ja Dolly (Dolly and her lover)

Dat de Finse film wel meer is dan alleen maar Kaurismäki wordt bewezen door deze merkwaardige maar stilistisch sterke en betekenisvolle film van de bij ons onbekende Matti ljäs, die enkele jaren geleden de prachtfilm Painija (De Worstelaar) maakte - een film die op de VPRO werd vertoond en die tot het beste behoort van wat in het Noorden gemaakt werd. ln Räpsy ja Dolly sluit ljäs aan bij de generatie van de Kaurismäki's, met een minimalistische inslag, een eenvoudig rechttoe-rechtaan verteld verhaal en een onuitgesproken ironiserende toon, die diverse facetten van het leven in het huidige Finland binnenste buiten haalt. De film is een liefdesgeschiedenis die zich afspeelt aan de rand van de maatschappij : Räpsy is zoiets als een handelsreiziger - van illegale goederen -, Dolly is een vergane danseres die haar sombere dagen in een bar doorbrengt. Beiden leven een uitzicht- en kleurloos bestaan, maar zij hebben elkaar én hun dagdromen. Zij zijn ongebonden, maar de prijs die zij ervoor betalen is zwaar. Gevat in een wat grauwe zwart/wit fotografie, met schaarse dialogen, is Räpsy en Dolly een volwaardige zogenaamde 'kleine' film die een plaats verdient naast parels als Het meisje van de luciferfabriek of Schaduwen in het paradijs van ljäs' illustere landgenoot.