One, Two, Three

Koude-Oorlogssatire van Billy Wilder (en niet meteen zijn subtielste komedie), met James Cagney als de agressieve directeur van Coca-Cola in West-Berlijn, die in zijn drang naar promotie de frisdrank aan de Russen probeert te slijten. Ondertussen moet hij ook beletten dat zijn baas uit Atlanta erachter komt dat zijn onnozele dochter met een Commie uit Oost-Berlijn is getrouwd en helemaal wordt geïndoctrineerd. Niet alle gags en one­liners hebben hun context overleefd, maar de meeste doen het nog wel. De film blijft overeind omdat Wilder er een niet aflatend staccato ritme inhield. Zijn regie is zo scherp dat het vakblad Variety zich afvroeg of zelfs het kruim van het publiek bij een eerste visie meer dan 75% van de dialoog zou kunnen vatten. Vooral Cagney, in zijn perfecte karikatuur van de Amerikaanse go­getter, vuurt zijn one-liners af met staccato­ritme van een machinegeweer.
One, Two, Three werd gedraaid in Berlijn in het najaar van 1961, op het moment dat het Oost-West klimaat met de dag verslechterde, en voor Wilder z'n laatste 'Cut!' kon roepen was de Berlijnse muur al in aanbouw. Toelating om opnamen in Oost-Berlijn te maken werden geweigerd, wat Wilder verplichtte om Alexandre Trauner in de Bavaria studio's in München een replica te laten bouwen van de oostelijke kant van de Brandenburger Tor!