Métisse

Lola is zwanger. Dat is eerder 'cool'. Ze heeft besloten het kind te behouden en ook dat is zeer 'cool'. Wat minder 'cool' is is dat die trotse halfbloed twee minnaars heeft, Félix en Jarnal, en dat ze niet in staat is om uit te maken wie van hen de vader is. Stel je het gezicht voor van de twee mannen: op dezelfde dag moeten verne­men dat je vader bent èn hoorndrager ! Temeer omdat intussen een nieuw pro­bleem rijst: Félix is blank en joods, Jamal zwart en moslim. Kunt u zich de toestand voorstellen?
Bij het verlaten van de zaal zeg je: ein­delijk, eindelijk een eerste film die niet timide is of leeg of pretentieus. Eindelijk een film die in staat is om een ernstig en actueel onderwerp aan te roeren met gevoel voor humor, eindelijk een film die verrast, eindelijk een film die de moeite waard is om naar de cinema te gaan.
Eindelijk ook een film waarvan de personages geloofwaardig zijn, waarvan de dialogen niet het gevoel geven van geschreven te zijn door iemand die denkt dat de Parijse voorstad. in Neuilly begint en eindelijk een film gemaakt door iemand die blijk geeft van te weten wat leven in deze tijd betekent. Dit is duidelijk een film over de X-generatie, de generatie die de maatschappij misprijst, maar familiale waarden respecteert. Zoek niet naar een boodschap, want dat was niet in de bedoeling. Métisse is geen polemische film over of tègen racisme, hij staat daar boven.