Madame L'Eau

Drie mannen uit Niger zoeken een op­lossing voor de droogte in hun land. Door de oprukkende woestijn is een goed irri­gatiesysteem voor hun akkers onontbeer­lijk. Omdat westerse waterpompen duur en energieverslindend zijn, gaan ze, op advies van hun Nederlandse vriend Philo Bregstein, naar het land dat bij uitstek bekend staat om zijn windmolens en het gebruik ervan in de waterhuishouding: Nederland. Hun tocht voert hen langs molens, de Deltawerken en universiteiten, en eindigt bij een ingenieur die een een­voudig te maken windmolen heeft be­dacht en gemaakt. De ingenieur komt met de onderdelen van zd n windmolen naar Afrika. De molen wordt opgebouwd en in werking gesteld. De missie is geslaagd. Madame l'Eau is de nieuwste film van de Frans filmmaker-ethnograaf Jean Rouch in zijn inmiddels vertrouwde stijl, die een unieke combinatie is van improvisatie en documentaire. Rouch' twee grote voorbeelden zijn Dziga Vertov, van wie hij het idee van het 'cine-oog' (de camera als selecterend, registrerend, maar vooral beweeglijk instrument) overnam, en Robert Flaherty, die Eskimo's hun eigen leven liet spelen in zijn klassieke docu­fictie Nanook of the North. Rouch volgt zijn drie vrienden met zijn camera en heeft vooral oog voor de meer ironische momenten in hun moeilijke zoektocht en de confrontatie van twee culturen.