Madadayo

Akira Kurosawa' s 30s te film draait rond de relatie tussen schrijver en leraar Hyakken Uchida en zijn vroegere studenten tijdens de oorlog en de jaren vlak na de oorlog. De titel is ontleend aan Uchida's leus dat hij "nog niet" klaar is om de eeuwige rust in te gaan, iets wat hij elk jaar opnieuw laat horen tijdens de 'madadayo' verjaardagsfeestjes die zijn studenten hem aanbieden. Maar het zou evengoed betrekking kunnen hebben op de 82-jarige regisseur: dat ook hij "nog niet" klaar is om een punt te zetten achter de meest opmerkelijke carrière in de Japanse film. "Er is nog zoveel dat ik zou willen doen", zegt hij "maar de tijd raakt op".
Hoewel Kurosawa toegeeft dat het verleden hem meer aan het hart ligt dan het heden, gelooft hij dat Madadayo toch een publiek van vandaag kan aanspreken. Madadayo blikt nostalgisch terug op een tijd toen, volgens de regisseur, het er in Japan veel menselijker aan toe ging dan nu. "Het waren betere tijden", zegt hij. "Natuurlijk waren het ook harde tijden, maar als ik er zo op terugblik dan moet ik toegeven dat de menselijke relaties warmer waren. Ik heb slechte herinneringen aan het militarisme, maar leraars en leerlingen stonden toen dichter bij elkaar dan nu. De wereld is een vreemd oord geworden: leraars en leerlingen begrijpen elkaar niet meer".