L'orsalher

Frankrijk is ongetwijfeld het land bij uitstek dat gevigeerd wordt door een sterk centralisme. Ook op filmgebied is dit het geval: zowel het kreatief-artistieke als het zakelijk­-strukturele is op Parijs georiënteerd. Onderhavige film is daar een grote uitzondering op en is dus een typisch voorbeeld van regionale (en dus van niet provincialistische) cinema, wars van alle Parijse invloeden en inmengingen.

LE MONTREUR D'OURS mag in dit opzicht als een unicum beschouwd worden: het is ook het bewijs dat regionale cinema bestaat, en dat is hier meer dan een verdienste want LE MONTREUR D'OURS is ook een buitengewone film die heel goed in elkaar zit enbovendien zeer geestig is.

Het verhaal van deze film speelt zich af rond 1840 en is gesitueerd in de streek van Toulouse. Hoofdpersonage is Gaston Sentein. Als zoon van een zeer groot landbouwersgezin ziet hij geen toekomst op het ouderlijk erf. Evenmin heeft hij zin om boerenknecht te worden bij zijn toekomstige schoonvader. Het avontuur bekruipt hem. De legende van Jean !'Ours brengt hem op het idee van berentemmer. In de streek is er daarmee iemand beroemd geworden tot in Amerika. Ten koste van zijn familie, vrienden en liefde wordt hij een rondreizende attraktie, waar heel de streek zal van spreken ...

In dit verrassend verhaal vervalt regisseur Jean Flechet niet in anekdotische en folkloristische feiten, maar weet hij een stukje Franse geschiedenis dat weliswaar hoofdzakelijk mondeling overgeleverd werd, opnieuw tot leven te brengen. Geen enkele moeite heeft hij gespaard, noch in de dekors, noch in de kostuums, noch in de casting want het was niet gemakkelijk nog mensen te vinden die Occitaans praten. Ook werd er een uiterste zorg besteed aan de trukages, zonder natuurlijk de aandacht te verliezen voor de beren zelf, die sedert honderdvijftig jaar nu bijna uitgeroeid zijn in de streek.