Lilies

Québec, lente 1952. Bisschop Bilodau is naar de gevangenis geroepen om de biecht af te nemen van de zieke Simon Doucet, die hem vertelt over zijn eerste homoseksuele ervaringen in 1912. Als Simon enkele namen noemt schrikt de bisschop op: hij wordt herinnerd aan een driehoeksverhouding uit zijn eigen verleden, waarin hij zijn homoseksuele liefde eerst onderdrukte, vervolgens opbiechtte om daarna te worden afgewezen. Nu zijn de biechtende gevangene en de bisschop samen opgesloten. Bilodau wordt getuige van een gesimuleerde, barokke enscenering van de feiten uit 1912. De gevangeniskapel wordt getransformeerd tot een toneel, bevolkt door jonge mannen die hun eerste verleidingen en hun romantische passies opvoeren.