Le Mépris (Contempt)

Jean-Luc Godard heeft nooit een klassieke verhalende film gemaakt, maar Le Mépris komt het dichtst in de buurt. Dat de film geproduceerd werd door Carlo Ponti en gebaseerd is op een roman van Alberto Moravia ('Il Disprezzo') zal daar wel voor iets tussen zitten, maar verwacht toch geen conventioneel drama. Godard zet ook deze opdrachtfilm volledig naar zijn hand. Zijn
favoriete thema van de prostitutie komt ook hier aan bod, maar dan niet uitgewerkt als een filmisch essay, maar wel verwerkt in een drievoudige poëtische bespiegeling: over de vrouw, over de artistieke creatie (in het bijzonder de trauma's van een internationale co-produktie zoals hijzelf aan het maken is) en de Griekse tragedie.
Een huwelijk gaat langzaam aan een malaise kapot. Bardot is de jonge vrouw die haar man, Piccoli, begint te misprijzen omdat hij zowel in hun relatie als in zijn werk te veel concessies doet. Hij is een filmscenarist die aan zijn eigen integriteit begint te twijfelen als hij erbij geroepen wordt om het scenario te herschrijven van een nieuwe versie van de Odyssea die in Romeinse studio's wordt opgenomen. Fritz Lang die zichzelf speelt, is voortdurend in conflict gewikkeld met de producer Jack Palance die alleen aan geld denkt en door zijn lef de vrouw van de schrijver inpalmt. ( ... ) Met de meest lyrische score die Delerue ooit componeerde. (Knack/ W, 17/7/91)