Il lungo silenzio (The Long Silence)

De Duitse cineaste Margarethe von Trotta graaft in de wereld van de Italiaanse politiek voor een gevoelig eerbetoon aan de vrouwelijke strijdlust. De generiek­sequens is een ouverture tot het thema van de film. Een knap en schijnbaar gelukkig paar - veertigers - wandelt hand­-in-hand op een strand, begeleid door Ennio Morricone' s romantische score. De camera rijdt achteruit en toont zes gewa­pende jonge mannen die het paar op de voet volgen, terwijl ze achterdochtig in alle richtingen kijken. Later blijkt dat de man een magistraat is wiens onderzoek naar corruptieschandalen hem tot doelwit van de Mafia hebben gemaakt. De gewapende mannen zijn zijn politie-escorte.
De bewegingsvrijheid van het paar is door de aard der omstandigheden beperkt en zij leeft in voortdurende angst wanneer hij niet thuis is. De onvermijdelijke tragedie komt dan ook niet als een verrassing. De vrouw blijft alleen achter in pijn en ver­driet. Na verloop van tijd slaagt ze er in dat verdriet te overwinnen en is ze vast­besloten om de waarheid te achterhalen. Samen met andere vrouwen die haar lot delen, poogt ze de muur van stilte die rond de misdaden hangt (en die het verdriet van !talie zijn) te doorbreken. De dramatische impact van ll Lungo Silenzio is overtuigend en de film wordt onberispelijk geacteerd, vooral door Carla Gravina als de vastberaden echtgenote.