Höhenfeuer (Alpine Fire)

Hoe ver Zwitserland soms van de wereld verwijderd ligt en hoe ànders de mensen er in menig opzicht zijn hebben wij al in diverse boeken en films aangetoond gezien. Van het provinciale en dus bekrompen karakter van de Zwitsers werd o.m. door Kurt Gloor in diens Erfinder en door Imhoof in Das Boot ist Voll een wrang beeld opgehangen. Höhenfeuer, of Hoogtevuur voegt aan beide genoemde films nog een aspekt van het leven in afgelegen delen van Zwitserland toe : het is een tragische film over ontluikende seksualiteit bij een doofstomme jongen en diens incestueuze betrekkingen met zijn zus.Hoog in de Alpen woont een boerengezin met twee kinderen : de doofstomme "Bub" en het meisje "Belli". Bub is nooit naar school geweest en zijn vader, die van modern gedoe niks wil weten, weigert hem naar een geschikte instelling te brengen. Belli moet maar voor hem zorgen, en zij leert hem wat zij hem kàn leren. Maar veel ruimte krijgt zij daar van haar vader niet voor. Op zekere dag gaat Bub er vandoor. Belli gaat hem zoeken, wat zij houdt van hem. Hun terugkeer naar de boerderij mondt uit in een drama. Wie ooit de prachtige roman Mooie dagen van de Oostenrijker Franz Innerhofer (overigens ook voor televisie verfilmd) las, zal Höhenfeuer goed begrijpen: benauwende verhoudingen, verstikkende autoriteit van de vader, totaal gebrek aan affectieve omgang, aversie tegen onderwijs en alles wat nieuw is en moordende ontladingen van emotionaliteit. Höhenfeur is een prachtfilm waarin de weidsheid en grootsheid van het landschap in schril contrast staat met de beklemmende omgang tussen de kleine mensen die er wonen. (Cahiers du cinéma, oktober 1985) Fredi M. Murer (1940) is met deze film aan zijn tweede langspeler toe. Grauzone ( 1979) was zijn opgemerkt debuut. In 1965 begon hij met Pazifik oder die Zufriedenen. Het dichtst bij zijn speelfilms ligt de documentaire Wir Bergler in den Bergen, uit 1974.