Halbe-Halbe (50/50)

Deze film is de gelukkige come-back van Uwe Brandner die reeds verschillende grote films op zijn aktief had staan zoals ICH LIEBE DICH, ICH TOETE DICH maar reeds meer dan vijf jaar geen films meer maakte. HALBE-HALBE is een road-film à la Wim Wenders rond twee mannen die parallel in de schaduw van de samenleving terecht komen, een inventief drama op haast sublieme wijze en met de nodige mengeling van humor, tragiek en gevoel in beeldentaal omgezet. Ijzersterk vertolkt met een zwart-wit kontrast, was deze overlevingsfilm aan de maatschappelijke zelfkant een bruisende en vitale belevenis. De film is opgenomen in de nieuwe wijk die in München speciaal werd gebouwd voor de Olympische Spelen. De interieurs zijn dus van een moderne en progressieve architektuur en alles wijst erop dat de protagonist zelf een architekt is. Op het moment dat hij in de film zijn krisis tegemoet gaat, maakt hij kennis met zijn nieuwe buurman, een beroepsmilitair die er de brui aan gegeven heeft. Hij ziet het ook niet meer zitten. De film toont ons dus twee mannen van middelbare leeftijd op een beslissend moment in hun leven maar totaal radelend in een psychische depressie. We zien ze als twee outsiders omringd door onverschilligheid en onmenselijkheid: achter de moderne facades van het nieuwe München gaat het leven, een heel ander leven, gewoon door. Beide mannen hebben natuurlijk wel een vrouw of vriendin maar deze verschijnen en verdwijnen: een beetje zoals bij Humphrey Bogart in de Chandlerverfilmingen. Op een bepaald ogenblik belandt een van de mannen wel eens in het hospitaal na een handgemeen met een rivalizerend minnaar. Het gaan en keren van deze beide mannen eindigt regelrechte in het vagabondenbestaan. Door de fantastische zwart-witfotografie weet Brandner in zekere zin de onmenselijkheid van de huidige samenleving, waar onverschilligheid ten opzichte van mensen met problemen een algemeen kenmerk is, te brandmerken. Uwe Brandner maakte een film die zeker een topper zal zijn in kringen waar men uitkijkt naar de betere zijde van de Duitse Kinema.
(uit "De Gentenaar" en vrij vertaald uit "Variety")