Family Viewing

Deze film was een van de ontdekkingen van het jongste Forum des jungen Films van het filmfestival van Berlijn. Het gaat hier inderdaad om een merkwaardige, ongewone maar bijzonder intrigerende satire op de televisie-cultuur en de eruitvolgende vervreemding tussen mensen. Bij de opening van de film zien we een schijnbaar rustig gezin, vader - (stief)moeder - zoonlief, voor de televisie. Maar al vlug beseffen we dat deze familie lang niet zo 'cosy' is al wel lijkt. Stan, de vader, doet niets anders dan televisie kijken. Als er niets wordt uitgezonden dan stelt hij zijn camera op en kijkt hij op het scherm naar zijn vriendin Tussendoor pleegt hij telefoonsex, d.w.z. hij belt een telefoonprostitué op die door de hoorn vertelt hoe zij opgewonden raakt van zijn stem en hoe zij geniet van het gesprek. Van, de zoon loopt bijzonder ongelukkig. Ook zijn leven wordt door televisie gedomineerd, maar de leegte en de totale afwezigheid van enige communicatie in het gezin drijft hem naar zijn grootmoeder, die door zijn vader in een of ander ziekenhuis werd 'gedumpt'. Samen met een vriendin (het telefoonmeisje naar zal blijken) ontvoert hij haar en brengt hij haar onder in een ongebruikte vleugel van het hotel waar hij werkt. Voor Van is deze grootmoeder het enige levende wezen dat hem aan zijn menszijn herinnert. Ze praten niet veel weliswaar, maar ze beleven toch emoties door elkaars aanwezigheid.
Family Viewing speelt op een bijzonder geraffineerde manier met de personages en hun televisiebestaan. Hun passiviteit, hun zielloosheid wordt door de henzelf geleide cameraregistratie op de video nog geaccentueerd. Egoyan speelt voortdurend met het kijkkast-effect op de toeschouwer in de zaal. Overal in de film duiken videocamera's of monitoren op. We zien de personages vaak op het televisiescherm - net zo grijs en onduidelijk als hun innerlijk.
Critici situeren Family Viewing in de buurt van Scorsese’s King of Comedy en Cronenberg's Videodrome enerzijds, als satire of de televisiepulp-cultuur, terwijl anderzijds referenties gemaakt worden naar Cox’ Sid and Nancy en Demme’s Something Wild in zoverre er overeenkomsten zijn tussen de gevoeligheden van de (telkens jonge) protagonisten en in zoverre hun leven een zoeken is naar een zingeving temidden van een uitgeholde en onverschillige omgeving. (wp)