El Nido

El Nido is zo'n typische Spaanse film in het kielzog van Saura's gouden filmtijd: een psychologische reflectie op de Spaanse Franquistische periode, waarin langs subjectieve persoonlijke belevenissen verboden onderwerpen als burgeroorlog, terreur van de guardia civil en sexualiteit worden gesuggereerd. Met Ana Torrent in de cast refereert regisseur de Armlnan duidelijk naar het poëtisch-fantastische klimaat uit films als Cria Cuervos (Saura, 1976) of El Espiritu de la Colmena (Victor Erice, 1973). Al in zijn vorige produktie El Amor del Captain Brando (1974) had de regisseur de vlucht in de kinderlijke fantasie als een wezenlijk kenmerk van de generatie van de burgeroorlog geïnterpreteerd. Kinderfantasie, filmmythe en opzettelijke onwetendheid omtrent de Spaanse geschiedenis vormen ook de leidraad in El Nido. Door zijn geïsoleerde levenswijze wekt de 50-jarige Don Alejandro de belangstelling van een fantasierijk tienermeisje, Goyita. Hij verkiest in de door haar gefantaseerde wereld te leven van kinderlijke idealen, romantiek en passionele liefde. Rondom haar figuurtje bouwt het meisje een sfeer uit van aantrekking en afstoting, van rust en gevaar... (Film & Televisie 314)