Dies rigorose Leben (Nothing left to lose)

De befaamde Duitse acteur Vadim Glowna die in 1981 de Caméra d'Or kreeg op het Festival van Cannes met zijn debuutfilm 'Desperado City', dong in 1983 mee naar de Gouden Beer van Berlijn met Dit Rigoureuze Leven, een grauwe, onbehaaglijke film die in de woestijn van Texas werd opgenomen. We bevinden ons in het zuidwesten van de USA, waar twee grote banen elkaar kruisen en waar de Southern Pacific onduidelijke wegen die van nergens naar nergens leiden middendoor snijdt. Ergens temidden van deze woestenij staat een benzinestation, een snackbar en een garage. Wat verderop "Lorraine's", een hoopje caravans samen gezet tot bordeel. Over de weg is een oud filmdoek gespannen en wat verder staat de oude projector van Joey. Op deze plaats zijn twee Duitse families neergestreken die in 1938 op het nippertje aan de Nazi-terreur waren ontsnapt en die, in hun trek naar het westen, hier temidden van nergens zijn blijven hangen. Joe houdt van Rosa, een jonge vrouw die scharrelt met vrachtwagenchauffeurs en uit jaloezie vermoordt hij er een omdat hij er zeker van is dat die Rosa verkracht heeft. Joe moet vijf jaar de nor in. Ondertussen sterft zijn moeder en hij komt net vrij op het ogenblik dat zij begraven wordt. Zijn zuster slaat lelijk door bij de dood van haar moeder. Wanneer Rosa een nieuwe chauffeur ontmoet besluit ze met hem mee te gaan. De trucker neemt ook wraak op Joey en in het gevecht gaat de hele 'nederzetting' in vlammen op ... Een film over nihilisme, cynisme, uitzichtloosheid en moreel verval in bleke, fel-en overbelichte taferelen. Je verlaat de zaal met het gevoel zelf onder het stof te zitten. Was Bagdad Café een grauwe roadfilm met de glimlach, dan is 'Dies Rigorose Leben' de achterkant van het Amerikaanse binnenland. De film werd niet al te goed onthaald, maar nu heeft hij toch een eigen betekenis gekregen. (wp)