Diary of a Sane Man

Sara wordt door haar grootvader door­heen de mise-en-scène van een film geleid die in ltalië wordt opgenomen. Het landschap waarin zij rondlopen is de intrige van de film die zijn nevenintrige maskeert, die verweven wordt met een selectie uit Bachs Goldberg Variaties. Het jonge meisje ziet Venus door deze land­schappen zwerven, een soort "agent provocateur" uit het land van de mythe. Een filmmaker, in wiens verbeelding deze Intrige zich ontspint, benadert een groep producenten om zijn film Aphrodite te financieren.

De film begint dan heen en weer te bewegen tussen archaïsche en hedendaagse noties van de mythe en belicht de subtiele verschillen tussen mythe en verhaal en de minder subtiele verhoudingen tussen geschiedenis en biografie. Het kan gezegd worden dat de film het best gesmaakt zal worden door Iemand die In zijn weigering om door een opeenvolging van beelden betoverd te raken niet bang Is zijn ogen af en toe te sluiten. Oit is de teneur van het voorstel dat de filmmaker doet aan de producen­ten. Hun reactie stort de film letterlijk In de afgrond. De filmmaker wordt uit een raam gegooid en valt in zijn eigen Aphrodite-film zoals die wordt opgenomen in Toscane. Maar dit is fictie: die van een filmmaker die een film maakt en wij wor­den gered door de tijdige tussenkomst van de dichter Antonin Artaud... (Gad Hollander)