Der Bruch (The Break)

Frank Beyer, van wie 'Der Aufenthalt' nog vorig jaar op het Filmgebeuren te zien was en wiens Jakob der Lügner ook op onze televisieschermen te zien was, deed met deze Der Bruch iets wat hem nog maar zelden door DDR-filmers was voorgedaan : hij maakte een film die flink sukses oogstte in de Westduitse bioskopen, en dat zeker niet omdat er toevallig een paar in Duitsland bekende acteurs (Hoppe, Georg, Sander) op het affiche stonden. Zijn film is immers echt geschikt voor een groter publiek (jammer trouwens dat er geen ondertitelde kopie voorhanden is) en zou makkelijk een bioskooproulatie in België aankunnen. 'Der Bruch' is een onderhoudende politiekomedie rond drie ervaren boeven die een bank kraken, drie geheel onervaren politiemannen die achter hen aan gaan en twee jongemannen die achter een meisje aanzitten om hen de tango te leren dansen. Veel tango komt er niet aan te pas, want zij geraken verwikkeld in duistere zaken waar een miljoen bij betrokken is - niet dat een miljoen nog zoveel geld is, maar met hard werken word je nu eenmaal niet rijk ... 'Der Bruch' is zonder meer een geslaagde, vaak heel geestige film, met een vlot scenario dat keurig werd ingeblikt door een ervaren regisseur en knap vertolkt door ervaren acteurs. Wat deze film interessant maakt is het feit dat hij zo komisch is. Zagen we vorig jaar een sterk politiek geïnspireerde komedie ('Einer trage des anderen Last'), dan lijkt het wel of de DDR-film het komische genre heeft ontdekt. Frank Beyer, die al eerder met scenarist Kohlhaase samenwerkte, heeft hier alvast een voltreffer gemaakt die beslist een ruime appreciatie verdient. (vrij naar persdossier)