Canoa

Op 14 september 1968 arriveerden vijf werknemers van de universiteit van Puebla in het stadje Canoa om er de vulkaan La Malinche te beklimmen. Het slechte weer verplichtte hen de nacht bij boer Lucas Garda door te brengen. Tijdens die nacht brak een menigte stadsbewoners het huis van Garcîa binnen bracht de boer om en sleepte de vijf jonge mannen naar buiten, waar ze in het wilde weg werden geslagen. De menigte stond op het punt de vijf levend te verbranden toen leger en Rode Kruis tussenbeide kwamen.

Cazals bouwde zijn film op als een documentaire en probeerde een verklaring te vinden voor het gedrag van de bewoners van
Canoa. Economisch harde tijden, analfabetisme, gebrek aan scholing, oud bijgeloof en onverschilligheid van overheidswege hadden van Canoa een geïsoleerde gemeenschap gemaakt. Een obscurantistische priester oefende een strikte controle uit over de bewoners en overtuigde hen dat ze bedreigd werden door communistische revolutionairen van buitenaf. En inderdaad, kort voor de gebeurtenissen was een groepje militante studenten in de stad geweest om er de bevolking te politiseren. Wanneer dan de vijf nietsvermoedende en apolitieke universiteitsmedewerkers in Canoa arriveerden, was het slechts een eenvoudige stap voor de bewoners om hen te verdenken van communistische agitatie...