Zygfryd

Deze eerste speelfilm van debutant Andrzej Domalik is een buitengewoon poëtische ontroerende parabel over wat het betekent een artiest te zijn. Het is ook het verhaal van de tragische botsing tussen de wereld van cultuur met een wereld zonder cultuur. De kunstenaar in kwestie is Zygfryd, een knappe jonge circusakrobaat met een teruggetrokken, introspectief temperament. Als weeskind staat hij onder de hoede van circusbaas Waldo en diens vrouw Maria, een blonde ruiteres van een onweerstaanbare sensualiteit. In feite wordt Zygfryd onweerstaanbaar tot haar aangetrokken. Op zekere dag komt de rijke intellectueel en eenzaat Stefan Drawicz, beschermer van kunst en jonge kunste­naars, onder wie een architect die een kerk restaureert, in de ban van Zygfryds bloedstollende kunsten in de nok van de tent en biedt hem zijn vriendschap aan. Hij opent ook culturele horizonten en leert Zygfryd bewust over het leven na te den­ken, iets wat hij tevoren nooit gedaan had. Het is voor hem een ware sensatie , maar zij draait uit in een tragedie, wan­neer de jongen het circusleven geleidelijk aan «niet meer voldoende» vindt en zijn toewijding aan de fysieke kunst verslapt. Hij valt van een ladder.

Het verhaal is gesitueerd in het Polen van 1936, maar gezien de universaliteit en tijdeloosheid van het circus is ook het verhaal universeel. Domaliks film ademt een liefde voor het circus uit en is technisch en artistiek op en top uitgewerkt. (Variety, 6.5.1987)