(Zandy's Bride)

“Zandy's Bride" is evenals Bad Company een soort Western maar evenzeer gegoten in een hoogst merkwaardige en bijzondere stijl. We vinden er feitelijk weinig in terug van de ons zo gekende western-ingrediënten.

“Zandy's Bride" is eigenlijk het derde deel van de imposante trilogie die Troell maakte over het heroisch ontstaan van Amerika. De eerste twee delen, "The Emigrant”, en “The New World”, zijn nog steeds onuitgegeven in België. Toch is “Zandy's Bride“ een film die men geheel los kan zien van de eerste twee luiken; deze zullen op latere datum ook nog draaien.

Meestal mislukken buitenlandse regisseurs totaal als zij zich wagen aan het Amerikaanse filmidioom, Antonioni, Milos Forman en Godard incluis. Troell, een zweed, werkt reeds jaren in Amerika en is een uitzondering op die regel: hij maakt een zeer knappe film.

De hoofdrol wordt hier gespeeld door Gene Hackman, die zich als een pionier ergens in de wildernis heeft teruggetrokken. Op een dag wordt het hem te gortig, en bestelt zich per postorder een vrouw die hij nog nooit gezien heeft (Liv Ullman). Zij wordt hem toegezonden. Voortaan moeten ze samen door dit harde en ruwe leven dat hen teistert; veedieven en schooiers vallen hen onophoudelijk lastig.

Het is een zeer harde film, waarbij ondanks alle ellende Zandy's vrouw stoïcijns blijft. Hun verhouding blijft mysterieus en nogal bizar.

De wijze waarop Troell deze pioniers observeert in hun dagelijkse leven en gewoonten komt als zeer authentiek over, en zou waarschijnlijk door een Amerikaans filmer worden behandeld als een heroisch pioniersepos met alle mogelijke avonturen erbij gesleept.

Bij Troell niets van dit alles. Zijn hyperpersoonlijke en zeer eenvoudige observatiestijl werkt zeer fascinerend.