Winstanley

Een zeer authentieke evokatie van een kommune-experiment avant-la-lettre. In het midden van de achttiende eeuw stichtte de soldaat, van Cromwell, Gerard Winstanley (op wiens geschriften de film ook gebazeerd is) een kommune bestaande uit werklozen en voormalige soldaten en met de bedoeling de gronden van het heuvelland Surrey te bewerken en in het levensonderhoud van deze besloten gemeenschap te voorzien. We zien het ontstaan van deze nieuwe en revolutionaire vorm van sociale organizatie, de harde strijd tegen de vooroordelen en de afkeer van de tegenstanders, de verschillende wrijvingen met het gerecht tot de kommune
uiteindelijk gewelddadig ontbonden wordt en alle verzet gebroken is. De stijl waarin deze aanbevolen historische film gemaakt is, is bijna even merkwaardig als het experiment zelf, met montageteknieken die ons terug voeren naar de periode van de stille film en een geraffineerd zwart-wit fotografie die de intensiteit en de geladenheid bezit van Rembrants' clair-obscurs. De film werd in zeer goedkope omstandigheden gedraaid maar financiële beperkingen - zoals het dragen van de echte wapenuitrusting omdat namaak te duur zou uitvallen - komt de geloofwaardigheid ten goede.

Deze film kreeg in Frankrijk de Georges Sadoul Prijs 76. Deze prijs wil niet een of andere konkurrentie aandoen aan de "oscars" of andere "palmen". Het is een prijs die speciaal door de joernalisten en kunstfilmbioskoopuitbaters gekreëerd is om de meer marginale, de meer experimentele en vooral veelbelovende jonge kineasten te steunen. Deze prijs heeft ook bijvoorbeeld Walerian Borowczyck in 1969 gekregen voor zijn GOTO L'ILE D'AMOUR. Dat zelfs de meer populaire Franse kranten akkoord gingen met deze bekroning, bewijst de volgende citaten.

Deze film evenaart de weergaloze grootsheid van de meesterwerken uit de stomfilm-periode: van bij de eerste zwart-wit beelden, van een reële plastische schoonheid konstateert men de intelligentie waarmee de film gemaakt is. (France Soir) Niemand zal twijfelen aan de alluzies op onze tijd. De fotografie is "superb" de kostumen en de dekors zijn met evenveel zorg gedaan als BARRY LYNDON. Op geen enkel moment denkt men dat het een rekonstruktie en transpositie is. Ook de fysionomie en het spel der akteurs zijn schitterend. (Le Figaro) Het avontuur van Winstanley is een prachtig voorbeeld. Deze van de regisseurs Brownlow en Mollo eveneens: met een paar stuivers zo'n film maken, met bovendien zo'n rijkdom aan ideeën, is gewoon verbazingwekkend. Ze zijn
erin geslaagd een groots historisch werk te maken. Het is gewoon formidabel! (kommerciële zender R.T.L.)

Op basis van bovenstaande persuittreksels kan men gerust gewagen dat het een zeldzaamheid is dat een Britse film zo'n een lovend onthaal krijgt in de Franse hoofdstad. Het is dan ook hoogstwaarschijnlijk dat de eenmalige vertoning van deze film in Gent dezelfde enthoesiaste reakties zal nalaten.