Who's That Knocking at My Door (I Call First)

De Italiaanse wijk van New York, huizend en hokkend op een paar vierkante meters; gewelddadigheid en clanvorming; werkeloosheid en kleine bloeiende eenmansnerinkjes; familietradities en een sterk katholicisme. J.R., gespeeld door Harvey Keitel, rond de twintig, zonder vaste werkkring en zijn makkers Joey en "Sally Gage" slaan de tijd stuk met drinken, vechten en achter de vrouwen jagen. Van dag tot dag levend, zonder een werkelijk doel of wezenlijke belangstelling. Een kruimeldiefstal levert een paar stuivers op voor één dag bier of coke in hun "hoofdkwartier", een verlaten kroeg, die - geopend - nauwelijks troostelozer had kunnen zijn. Op een avond ontmoet J.R. een meisje, studente, die HET meisje voor hem blijkt te zijn. Een puberdroom krijgt gestalte. Hun gemeenschappelijke interesse is film en filmsterren: Bogey, Caquey, e.a. veelvuldig ontmoeten zij elkaar, waarbij J.R. er wel voor wacht haar te introduceren bij zijn vrienden Onherroepelijk groeien zij naar het moment van de grootste intimiteit. J.R. weigert echter: hij houdt van haar en wil haar niet behandelen als de eerste de beste snol. Het meisje realiseert zich dat J.R. denkt dat zij nog maagd is en vertelt hem dat zij eens is aangerand door een man, die zij vertrouwde. J. R. explodeert, maakt haar uit voor 'hoer' en knalt de deur hard achter haar dicht. Verslagen probeert hij het oude sleurleventje weer op te pakken, maar wordt achtervolgd door levendige visioenen van haar aanranding. Na een wilde nacht en zwaar beneveld, valt hij 's morgens bij haar binnen. Zij is blij J.R. te zien en reageert verheugd op zijn verzoeningspoging, welke omslaat in halfslachtigheid als hij haar toeschreeuwt, dat hij haar haar zonde wil vergeven en haar zal trouwen. Zij is perplex. verbijsterd, dat zij schuld heeft aan de verkrachting en gooit hem woedend de deur uit. J.R. weer alleen, diep ongelukkig, zijn bestaan weer even uitzichtloos als voorheen.