Vivement Truffaut!

In de loop van het Filmgebeuren van vorig jaar werd de filmwereld getroffen door de dood van François Truffaut. Een zwaar verlies. Truffaut-medewerkers zetten voor het Festival van Cannes een hommage op, met een filmmontage rond persoon en werk van de betreurde kunstenaar. De produktie ging uit van het Festival zelf, wat een uitzonderlijk feit is.

Zowat 90 % van de documentaire bestaat uit fragmenten uit 14 Truffaut-films. De film opent met een beeld uit La Chambre Verte, Truffauts meest openlijke bespiegeling rond de dood, en evolueert dan via diverse Truffaut-thema's, zoals jeugd. romantiek, huwelijk, 'amour fou' en zijn liefde voor literatuur en cinema, tot een ontroerend beeld van persoon en werk. Er wordt nauwelijks biografisch materiaal meegegeven. Wel wat interviews en een opname van een César-uitreiking. Men mag van Vivement Truffaut bijgevolg geen analyse verwachten. De montage presenteert ons Truffaut in zijn werk, in zijn poëzie en affectie voor het beeld. Zij toont ons zijn ziel zoals die in zijn films aan het woord geweest is. De samenstellers zijn allen mensen die Truffaut gekend hebben: Gilles Jacob, festivaldirecteur in Cannes, is een kenner van Truffauts oeuvre, Martine Barraqué monteerde zijn recentste films en Claude de Givray was een jeugdvriend van de regisseur.

(Vrij naar Variety 15.5.1985)

"De dichter van de tederheid en de scherpe criticus had een wonderlijk gevoel voor het morbiede. Hij hield van de films van Lubitsch. Van hem leerde hij één ding: het komische omkeren in het tragische."

(Noel Simsolo)