Tricheurs (Cheaters)

BARBET SCHROEDER
De doorbraakfilm van de in 1941 in Teheran geboren Barbet Schroeder was in 1969 MORE.
Maar ondertussen was hij al in de film aktief, onder meer als medestichter met Eric Rohmer van "Les Films du Losange" één van de beroemdste produktiehuizen van de Franse "nouvelle vague". Andere films van hem zijn LA VALLEE, GENERAL IDI AMIN DADA en MAITRESSE. Als producer hielp hij, benevens Rohmer ook Eustache, Fassbinder, Rivette, Schmid, Schroeter en anderen.

Tricheurs
Elric, een gokker, ontmoet Suzie op het eiland Madeira. Hij hoopt dat de verhouding die hij met haar aanknoopt hem zal afleren steeds maar naar de roulette terug te keren. Het omgekeerde gebeurt: het is zij die de gokziekte van hem overneemt. Ze reizen alle casino's van de wereld af. Ze besluiten samen het grootste elektronische bedrog ooit op touw gezet, uit te dokteren. Deze film vol spanning berust op waar gebeurde feiten. Barbet Schroeder situeert zijn gokkersfilm in dezelfde lijn als zijn andere films. Wat hem in alles interesseert is de macht. Of dit nu zuiver politiek is zoals bijvoorbeeld bij GENERAL IDI AMIN DADA of met andere domeinen te maken heeft, dat doet er niet toe. Ook in het gokspel duikt macht op: de illusie te winnen is een machtsillusie. De verpersoonlijking van de macht hier is het kleine balletje van het roulettespel. En zoals in alle films van Schroeder zitten er ook in TRICHEURS heel wat dokumentaire elementen. Zelfs de meest onwaarschijnlijke voorvallen uit de film, komen uit de werkelijkheid. In dit opzicht is het belangrijk de rol te onderstrepen van Steve Baes. Benevens zijn gastrol was hij de voornaamste bron voor het scenario en de raadgever van Schroeder; deze Amerikaanse schrijver en vriend van Bukowski kan het alleszins weten aangezien hij zelf één van de beruchtste "tricheurs" is geweest.

Benevens zijn ietwat zonderling onderwerp valt TRICHEURS ook op door zijn fascinerende fotografie en dekors : deze zijn overigens ook niet zo alledaags en één van de klapstukken in de film is het casino van Madeira, getekend door Oscar Niemeyer. Robby Müller, de beroemde kameraman van onder meer Wim Wenders (PARIS, TEXAS) gebruikt dit op een bijna adembenemende manier en zijn rol wordt dan ook door Schroeder in ere gezet door hem een rolletje toe te schuiven als "technisch brein" van de oplichterij