Streets of Fire

WALTER HILL
Walter Hill regisseerde met STREETS OF FIRE zijn 7e film. Hij is de neon-filmer bij uitstek in Hollywood. Enkele van zijn producties: THE LONG RIDERS en SOUTHERN COMFORT. Hill co-produceerde ook het science fiction kassucces ALIEN. Hill is tevens scenario-schrijver van o.a. 48 HRS, THE WARRIORS, THE LONG RIDERS, SOUTHERN COMFORT, STREETS OF FIRE, THE DRIVER, THE GETAWAY en THE DROWNING POOL.

Streets of Fire
De ondertitel “Een Rock-fantasie” duidt heel precies de stijl en thematiek van deze mooie grootstad-western aan. Walter Hill verbindt de mythen van de western en zijn eenzame, stille helden met de rocklyriek van moderne songschrijvers, meer bepaald Bruce Springsteen, wiens lied “Streets of Fire” (1978) vooruitloopt op een motief van het zo eenvoudige en begrijpelijke filmfestival. De imaginaire wereld van een “ergens, eens” neergeplante stadsscene is een ideale plaats ter illustratie van die fantasieën en dient als een geslaagd amalgaam van de western- en Rock’n Rollmythen.

Tijdens een concert wordt de rockzangeres Ellen Aim door de rockersbende “Bombers”, onder het bevel van Raven, ontvoerd. Haar vriendin Reva roept de hulp in van haar broer Tom Cody (alias Buffalo Bill), ex-soldaat en ex-vriend van Ellen, om haar te bevrijden. Hij ontvangt van haar manager Billy Fish een aanbod van 10.000 dollar voor dat doel en ontmoet McCoy, een slagvaardig meisje. Samen met McCoy bevrijdt hij Ellen, laat de motors van de “Bombers” in vlammen opgaan en ontsnapt na een lange vlucht (zoals in Hills WARRIORS) aan de politie en aan de bende. Cody weigert Billy’s geld. Hij verlaat de stad niet, maar daagt Raven uit voor een duel, overwint en trekt weg, terwijl Ellen terug op de bühne staat.

STREETS OF FIRE is van betekenis voor de filmgeschiedenis omdat het de nieuwe Kodak Negatiefilm 5293 invoert, die beelden hyperklaar en dus zeer reëel maakt. Daarenboven is de licht-gevoeligheid van de film zo groot dat de nachtopnamen zonder extra schijnwerpers lukken, daar de indirekte belichting van straatlantaarns, neonlichten en vensterglas voldoende licht verschaft. Tegelijkertijd ontstaan daardoor verschillende lichtnuances, die STREETS OF FIRE die mooie glinsterende atmosfeer verlenen. Andere onvergetelijke pluspunten zijn de cast : songs van Stevie Nicks, Tom Petty, The Blaster e.a. In de States flopte STREETS OF FIRE (zoals de meeste films van Hill aldaar, 48 HRS uitgezonderd), maar werd hartelijk onthaald op het festival van Deauville …
(Naar Filmdienst 15/84)