Repulsion

Catherine Deneuve is onwezenlijk mooi als een Belgische manicuurster die als haar inwonende zuster met vakantie wegblijft, alleen achterblijft in haar lugubere flat in South Kensington. ze geraakt hoe langer hoe meer vervreemd, wordt krankzinnig, valt ten prooi aan hallucinaties en maakt elke man die haar benadert een kopje kleiner. In een van haar waanbeelden brengt Polanski hulde aan de muur waaruit armen komen uit de films van Cocteau. Deze claustrofobische angstfilm vol schokeffecten en grandguignoleske hoogstandjes is ook merkwaardig als een klinisch geobserveerde studie van een schizofrene jonge vrouw die door angst voor seksueel contact, danig over haar toeren geraakt. (P. Duynslaegher, Blik op Zeven)