Pervola, sporen in de sneeuw (Tracks in the Snow)

Het lijkt erop dat Orlow Seunke zich een reputatie wil opbouwen die vergelijkbaar is met die van Werner Herzog: films maken onder onmogelijke omstandigheden. Voor Pervola, een film waar hij al jaren van droomde, vond hij een heel eind in Noorwegen een geschikt kader voor het verhaal van twee broers, die hun vader gaan begraven. Simon (Gerard Thoolen) en Hein (Bram van der Vlugt) zijn twee broers die elkaar in lange tijd niet meer gezien hebben. Hein is een succesrijke makelaar, die ooit zijn broer had wijsgemaakt dat zijn vader hem onterfd had. Want Simon is een stevig drinkend artiest, homosexueel en bijgevolg zwart schaap van de familie. Vader, die met een Noorse vrouw in Noorwegen was gaan wonen, sterft en de zoons gaan hem begraven. Simon wil het plan doorzetten zijn vader daar te begraven waar hij dat zelf gevraagd had: in het Noorden. Hij laat zich niet afschrikken door de moordende kou en laat een grote slee bouwen. Het is in die tocht door de kou dat Hein zijn ware kanten moet prijsgeven en waar de broers frontaal tegenover elkaar komen te staan, vooraleer zij elkaar langzaam vinden.

Het stadje Pervola bestaat uiteraard niet echt. Maar wel Ropros, het mijnstadje met de houten huizen, waar ooit Losey en Fonda Ibsens A Doll's House maakten. De kou maakte de opnamen niet bepaald gemakkelijk: zo vroor geluidsman Bossaers met zijn linkeroor vàst aan zijn koptelefoon, vertikte het paard Stella de dienst en waren koude handen en voeten regelrechte verschrikkingen.

(Vrij naar Volkskrant, 22.2.85 en produktienota).