Orinoko, nuevo mundo (Orinoko, New World)

Een uitzonderlijke film: van een land waar weinig films gemaakt worden, op super-8mm gefilmd, zonder dialogen of traditionele vertelvormen, was Orinoko een van de opmerkelijkste films op het festival van Berlijn 85. "De Orinokorivier is het echte hoofdpersonage van de film," zegt de regisseur Risquez. "Zij is getuige van diverse gebeurtenissen die zich op en aan haar wateren hebben afgespeeld. Eerst voert de film ons naar een precolumbiaanse plaats aan de bovenloop van de rivier, een soort aards paradijs. Maar dan maakt de schijnbaar antropologische documentaire plaats voor iets heel anders: de Sjamaan Yanomamami ziet in zijn drugvisioen de komst van Columbus en het duel tussen de katholieke missionaris en de Indiaanse geestelijke leiders. Later overvallen de Engelsen, o.l.v. Raleigh de Spaanse vestigingen en nog later verschijnen Alexander von Humboldt en Aimé Bonplant, de Duitse natuurvorser en wetenschappelijke ontdekkers van de Nieuwe Wereld. Tegelijk verhaalt de film een mythologische reis stroomopwaarts waarin figuren uit de Latijnsamerikaanse mythologie ons vertellen over de bron van de rivier en we zien een vrouw - Amerika - die haar baart."

Risquez vatte zijn film bewust als speelfilm op, maar week sterk af van de gebruikelijke vormen. Zonder verhaal, zonder dialogen overloopt hij 300 jaar Venezolaanse geschiedenis in uiterst poëtische beelden en met poëtische geluiden. De film is in wezen een confrontatie van de Indiaanse mythologie met de christelijke mystiek, die in hun vermenging nieuwe geesten, halfgoden en fabels deden ontstaan.

Diego Risquez (°1949 Caracas) verbleef als acteur een hele tijd in Europa. In 1975 keerde hij naar zijn land terug en begon met film. Orinoko is het tweede deel van de trilogie die in 1980 begon met Bolivar Sinfonia Tropical en die zal eindigen met America Tiera Incognita.