Not Everything That Flies Is A Bird (Nicht alles was fliegt, ist ein Vogel)

Een van de meest markante, zo niet de beste animatie langspeelfilm van de laatste jaren. Buiten de festivals van Londen en Parijs nauwelijks vertoond heeft deze film nu reeds de oscarnominatie voor zijn kategorie. Deze film toont nogmaals dat animatie soms een verpletterende kracht heeft die door de gewone fiktiefilms zelden of nauwelijks te evenaren is.

De film toont ons het verhaal van Franz en Martha die teruggetrokken leven in hun wat afgezonderd huis. Het is de eerste dag dat ze daar geslapen hebben en Franz, die het verhuizen beu is, is blij met zijn nieuwe dak. Martha is wat minder opgetogen en vermoeid: ze is namelijk ongerust in de bizarre gedragingen van haar man, die eenmaal in bed precies lijdt van nachtmerries. Franz zijn dromen zijn inderdaad zeer vreemd. Hij ziet bijvoorbeeld een reuze vogel die dreigend nadert om zijn inboedel op te doeken. Eenmaal dit gebeurd, staat er Franz niets meer te doen dan de vogel achterna te vliegen. Deze droom laat Franz geen enkel ogenblik respijt. Martha weigert naar zijn beklag te luisteren en tracht verder te slapen. Wat verderop zullen we meemaken dat Franz nog andere dromen te wachten staat, en niet van de lichtste. Langzaam maar zeker beginnen de dromen dichter bij de werkelijkheid te komen en zo zien wij Franz beetje bij beetje in de waanzin storten. Tot op het moment dat Martha ook overtuigd is dat haar man gek geworden is. Franz zal alleen blijven met zijn dromen en zal tegen niemand meer zijn beklag kunnen maken. Op een bepaald ogenblik ziet Franz dat zijn vrouw verdwenen is en denkt hij aan het ergste. En wat is het ergste? De vogel blijkt niemand minder dan zijn eigen vrouw te zijn … Deze film is opgedragen aan Edgar Allan Poe en is een huiveringwekkende variante op het tema van Don Quichotte en Sancho Pacha. De humor is een van de grote konstanten in deze animatiefilm, maar het moet wel gezegd dat het er een is van de zwartste soort.