Liangjia funu (A Good Woman)

De film begint met de tekst: "In China zijn de vrouwen de meest gerespecteerde mensen, toch zijn zij ook de meest beklagenswaardige mensen." Getoond worden vervolgens de twee oudste Chinese lettertekens voor vrouw: een vrouwenfiguur geknield met de armen gekruist voor haar borst en een vrouwenfiguur met een bezem. Dan begint het Verhaal. In 1948, niet lang voor de communisten aan de macht komen, wordt in de afgelegen bergprovincie Ouizhou het 18-jarig meisje Xingxian uitgehuwelijkt aan de 6-jarige Yi Shaowei. Het meisje gaat op de boerderij van haar schoonmoeder Wu Niang wonen, waar zij met haar man samenleeft zoals kleine broer en grote zus. Haar schoonmoeder is een warmhartige vrouw, de knaap is onbezorgd van aard en het leven verloopt dus vredig en in goede verstandhouding. Xingxian verliest echter haar hart aan Kaibin, de neef van haar schoonmoeder die elk jaar komt helpen tijdens het hoogseizoen. Maar zij wil fatsoenlijk leven en zij poogt dus aan de verleiding te weerstaan. Ze ervaart de bitterheid van de tegenstelling tussen liefde en huwelijk. De nieuwe en oude tijden dwingen haar tot het maken van een keus, tot ze bijna op de rand van een geestelijke inzinking staat.
Regisseur Zhong vertelt dit verhaal boeiend met veel inlevingsvermogen en gevoel voor het ~kleinste detail. Zijn respekt voor deze mensen met hun oude en heilige tradities is zichtbaar en voelbaar. De traditie van uithuwelijking deugt dan wel niet, maar ze was deze mensen dierbaar. De filmmiddelen die Zhong aanwendt zijn naar westerse normen misschien erg traditioneel maar naar Chinese normen is Kinderhuwelijk een stap voorwaarts. (Jos Boesten, Overgang naar een nieuwe tijd) Huang Jian Zhong is 44 jaar oud en wordt beschouwd als een van China's meest vernieuwende filmmakers. Debuteerde in 1979 met de speelfilm Bloempje.