Les deux Anglaises et le continent (Two English Girls)

Truffauts liefde voor boeken als dragers van een open en bewust beleefde cultuur komt in zijn werk vaker tot uitdrukking.
Les Deux Anglaises et le continent is zijn hulde aan het gelijknamig boek van Henri-Pierre Roché. Les deux Anglaises et le continent is de geschiedenis van van de twee Engelse zusters Anne en Muriel Brown, die gedurende een groot deel van hun leven van dezelfde man, de Parijzenaar Claude Roché, houden. Een film over de liefde als lichamelijke en morele verscheurdheid.
In deze eenvoudige film geeft Truffaut niet alleen blijk van een sterk professionele aanpak een meesterlijke en vakkundige beheersing van de gebruikte filmekspressiemiddelen, maar ook van een geraffineerd, gereserveerd, gedurfd en vrijmoedig creatief werken met deze middelen. Zijn film wordt gedragen door contrasten die elkaar niet opheffen maar elkaar versterken en aldus te indringender inslaan: romantisme en classicisme, literatuur en kinema. Er wordt hier geen boek verfilmd, maar een roman geeft aanleiding tot een eigen lezing in filmische termen. Truffauts gedisciplineerde stijl is gekleurd door discretie, pudeur, zuinigheid, tederheid en geweld. Verbeelding van een bij het lezen opgeroepen wereld en emoties. Hommage aan een roman, maar ook huldeblijken aan Balzac (zoals in Les 400 Coups), aan de schilder Renoir, aan de kineast Renoir, de Franse impressionisten en aan Hitchcock. Tevens één van de mooiste composities van Georges Delerue. (FTV 180, mei 1972)