Legend of the Mountain (Shan zhong zhuan qi)

Legend of the Mountain, een adaptatie van een spookverhaal uit de Sungdynastie, is veel ingewikkelder, vol dubbele bodems en metafyzische valkuilen, uitweidingen die plots dromen blijken en dubbelgangers. King en zijn vrouw/skriptschrijfster Ling Chung vertellen een oude legende over een romantische driehoeksverhouding tussen twee vrouwelijke geesten en een reizende geleerde. De man werd gevraagd om een oude Tantra Sutra met de hand te kopiëren. Een taak die in de tijd vóór de Rank Xerox ettelijke maanden, zoniet jaren in beslag kon nemen. Op zoek naar een veilige plaats om zijn werk te doen, ontmoet hij twee jonge vrouwen. Maar tot zijn schrik blijken het twee geesten te zijn, de ene een slechte (Hsu Feng, althans meestal, want ze duikt ook een paar mooi op onder de gedaante van haar tegenstandster) die de sutra wil stelen om de dolende zielen tot haar slaven te maken, de ondere (Sylvia Chang) die alleen rust en verlossing wil. Die twee geesten waren bovendien, toen ze nog leefden, al rivalen: de ene een moordenares uit jaloezie, de andere haar slachtoffer. Wanneer de geleerde uit deze dubbele driehoeksverhouding wil ontsnappen, wordt hij echter gekonfronteerd met zwarte magie en een van Kings beroemde gevechten begint, nu nog aangedikt met magische effekten als tegenstanders die zich in steeds vervaarlijker vormen hullen, trommelroffelende vrouwelijke geesten, cimbalen hanterende monniken die in rook opgaan en dies meer. Hoewel noch Raining in, noch Legend of het sublieme struktuurevenwicht van A Touch of Zen benaderen (de eerste film is wat te rechtlijnig, de tweede té ingewikkeld), zijn het toch weer sublieme oefeningen in Hu's unieke manier van historische films maken. Aktiefilm, romantiek, Zenfilosofie en prachtige beelden waarin de Chinese schilderkunst en kalligrafie benaderd worden via Kodak-pellikule en Zoomlenzen, worden hier verzoend in films waar je alleen met enorm veel plezier kunt naar kijken. Een plezier haast even tijdeloos als de verhalen zelf.