Kostas

Met Kostas snijdt Paul Cox de gastarbeidersproblematiek aan in de volle draagwijdte van zijn sociale, culturele, politieke en emotionele facetten. Als gevoelige stemmingsstudie van de aanpassingsmoeilijkheden van een Griekse politieke vluchteling in het Angelsaksische Australië, bevat Kostas veel trekjes van een melodrama: de verbannen Griekse journalist, die in Melbourne als taxichauffeur de touwtjes aan elkaar poogt te knopen, raakt sentimenteel gehecht aan een Australische uit de echt gescheiden vrouw, die hem op basis van hun culturele verschillen dreigt te verwerpen. Doorheen deze liefdesrelatie projecteert Cox vrij gedetailleerd de talrijke kleine verschillen die een verhouding hinderen of bemoeilijken: het levensritme van de mediterrane Kostas verschilt sterk van dat van de protestantse Carol, zijn houding tegenover vrouw en gezin is anders, zijn muziekbeleving veel emotioneler … Maar de verschilpunten groeien ook uit hun sociale situatie: als balling zoekt Kostas een steun tegen zijn ontworteling, als gescheiden vrouw staat Carol wantrouwig tegenover vaste relaties. Cox weet het echter zo uit te werken dat geen van beide culturen superioriteit krijgt in zijn menselijkheid en twee uiteenlopende temperamenten elkaar uiteindelijk wel kunnen aanvullen zonder dat een van beide er iets bij te verliezen heeft.

De geloofwaardigheid van Kostas ligt essentieel in de kritieke scène waar Kostas, na de eerste ontmoeting, naar Carols flat gaat in de hoop haar op een etentje te inviteren. Deze sleutelscène wordt door Emmanuel en Cox-actrice Wendy Hughes zo overtuigend gespeeld dat ze bij de kijker nog lang nadat de film is afgelopen blijft nazinderen."
(wrw in Film & Televisie, juni 1983 en K. Lofthouse in Arts Australian, 7. 6. 1979)