Il saprofita

Het gebeuren speelt zich af in een stad in het zuiden, een stad als zovele anderen. De Bezzi's: een adelijke en zeer rijke familie. De vader, een oude gepensioneerde generaal, vroeger een fascisties leider: hij vegeteert in zijn kamer, ver van allen, temidden van de makabere overblijfselen van een verleden dat hem niet meer loslaat. PARSIVAL, de dertienjarige zoon, sinds zijn geboorte in een ziekenwagentje; zijn ziekte - waarvan iedereen de schuld op de vader schuift - verhindert hem niet zijn omgeving te tiraniseren. Enkel met zijn moeder, een nog jonge en aantrekkelijke vrouw, die zich niet in haar rol van voortijdige weduwe kan inleven, slaagt hij erin enkele ogenblikken van de schuldige vervoering te beleven. BRUNHILDE, de dochter, lijkt het enige positieve personage te zijn: zij doorziet het gruwelijke van de betrekkingen die de familieleden uiteenrukken in plaats van te verenigingen. Dit ongewone evenwicht wordt verstoord door de komst van een jonge seminarist die de kerk verlaten heeft ten gevolge van een ernstig trauma dat hem stom heeft gemaakt.

Barones BEZZI engageert de jongeman als gezelschapsjongen voor haar zoon. In feite zal zij het meest voordeel hebben en halen uit de aanwezigheid van de seminarist: zij vergeet haar man er haar kinderen en leeft enkel nog voor de lichamelijke betrekkingen met de jongeman, die zijn “plichten” vervult met de grootste onverschilligheid en enkel voor het geld. De aanwezigheid van de seminarist en zijn betrekkingen met de barones bespoedigt de volledige ondergang van de familie. Parsival, die hen voortdurend bespied, beleeft doorheen de jongeman, datgene wat hij al altijd met zijn moeder had willen doen. De oude generaal, die steeds meer vergeten wordt, pleegt zelfmoord.

In de trein ontmoeten Parsival en de profiteur het meisje Teresa die haar verlamde grootmoeder begeleidt naar Lourdes. De jongen voelt zich onweerstaanbaar aangetrokken tot dit meisje dat haar schoonheid schijnt te willen verbergen achter een mistiek en ongezond geloof. Het bad in het gewijde water veroorzaakt de onmiddellijke dood van de grootmoeder, en Parsival, meer nog dan Teresa, ziet een oneindige leegte voor zich staan. Hij zou willen leven met Teresa, want hij weet dat hij totaal alleen staat, vooral sinds zijn bewondering voor zijn metgezel omgeslagen is in een stille wrok, die razende woede wordt, als hij de seminarist erop betrapt terwijl hij Teresa misbruikt op het sterfbed van de grootmoeder.