Regisseur
Richard Lester
Met
John Lennon, Paul McCartney, George Harrison, Ringo Starr
Editie 1987
87'
-
1964
-
Komedie
-
Taal:
Duits, Frans, Engels
VIER JONGENS OP RONDREIS
De Beatles. Paul, John, George en Ringo, op weg naar een TV-studio, waar ze een uitzending moeten verzorgen, maken in de trein kennis met Pauls grootvader, die niets liever doet dan roet in hun eten werpen, zodat het een voorbereiding en een uitzending met hindernissen wordt. Daarna stormt men weer naar de trein, achtervolgd door de gebruikelijke gillende teenagers: ergens staat een ander publiek te trappelen. Een hondenleven!
Owen moet men nageven, dat hij de verschillende muzikale nummers ongemeen handig in zijn scenario heeft verwerkt. En cineast Lester heeft er bovendien een voor het genre ongewoon filmische film van gemaakt. In een minimum van tijd, naar men beweert; wat dan alleen nog meer zijn kennis en kunde in het licht kan stellen.
Er zit vaart en ritme in het ding. De beelden zijn opgenomen met een hypernerveuze , soms bijna hysterische camera, en men kan moeilijk beweren dat een dergelijk procédé niet bij het onderwerp zou passen. Opmerkelijk is het handig gebruik, dat gemaakt wordt van het vijftal TV toestellen in de mixing-room van de TV-studio , waarop we telkens een personage of de hele groep van uit verschillende standpunten tegelijk te zien krijgen. A Hard Day's Night, twintig jaar lang niet in de zalen te zien geweest. De Beatles, toen nog « langharigen » genoemd , weer tot leven gebracht. (Première, 1964)
De Beatles. Paul, John, George en Ringo, op weg naar een TV-studio, waar ze een uitzending moeten verzorgen, maken in de trein kennis met Pauls grootvader, die niets liever doet dan roet in hun eten werpen, zodat het een voorbereiding en een uitzending met hindernissen wordt. Daarna stormt men weer naar de trein, achtervolgd door de gebruikelijke gillende teenagers: ergens staat een ander publiek te trappelen. Een hondenleven!
Owen moet men nageven, dat hij de verschillende muzikale nummers ongemeen handig in zijn scenario heeft verwerkt. En cineast Lester heeft er bovendien een voor het genre ongewoon filmische film van gemaakt. In een minimum van tijd, naar men beweert; wat dan alleen nog meer zijn kennis en kunde in het licht kan stellen.
Er zit vaart en ritme in het ding. De beelden zijn opgenomen met een hypernerveuze , soms bijna hysterische camera, en men kan moeilijk beweren dat een dergelijk procédé niet bij het onderwerp zou passen. Opmerkelijk is het handig gebruik, dat gemaakt wordt van het vijftal TV toestellen in de mixing-room van de TV-studio , waarop we telkens een personage of de hele groep van uit verschillende standpunten tegelijk te zien krijgen. A Hard Day's Night, twintig jaar lang niet in de zalen te zien geweest. De Beatles, toen nog « langharigen » genoemd , weer tot leven gebracht. (Première, 1964)
VIER JONGENS OP RONDREIS
De Beatles. Paul, John, George en Ringo, op weg naar een TV-studio, waar ze een uitzending moeten verzorgen, maken in de trein kennis met Pauls grootvader, die niets liever doet dan roet in hun eten werpen, zodat het een voorbereiding en een uitzending met hindernissen wordt. Daarna stormt men weer naar de trein, achtervolgd door de gebruikelijke gillende teenagers: ergens staat een ander publiek te trappelen. Een hondenleven!
Owen moet men nageven, dat hij de verschillende muzikale nummers ongemeen handig in zijn scenario heeft verwerkt. En cineast Lester heeft er bovendien een voor het genre ongewoon filmische film van gemaakt. In een minimum van tijd, naar men beweert; wat dan alleen nog meer zijn kennis en kunde in het licht kan stellen.
Er zit vaart en ritme in het ding. De beelden zijn opgenomen met een hypernerveuze , soms bijna hysterische camera, en men kan moeilijk beweren dat een dergelijk procédé niet bij het onderwerp zou passen. Opmerkelijk is het handig gebruik, dat gemaakt wordt van het vijftal TV toestellen in de mixing-room van de TV-studio , waarop we telkens een personage of de hele groep van uit verschillende standpunten tegelijk te zien krijgen. A Hard Day's Night, twintig jaar lang niet in de zalen te zien geweest. De Beatles, toen nog « langharigen » genoemd , weer tot leven gebracht. (Première, 1964)
De Beatles. Paul, John, George en Ringo, op weg naar een TV-studio, waar ze een uitzending moeten verzorgen, maken in de trein kennis met Pauls grootvader, die niets liever doet dan roet in hun eten werpen, zodat het een voorbereiding en een uitzending met hindernissen wordt. Daarna stormt men weer naar de trein, achtervolgd door de gebruikelijke gillende teenagers: ergens staat een ander publiek te trappelen. Een hondenleven!
Owen moet men nageven, dat hij de verschillende muzikale nummers ongemeen handig in zijn scenario heeft verwerkt. En cineast Lester heeft er bovendien een voor het genre ongewoon filmische film van gemaakt. In een minimum van tijd, naar men beweert; wat dan alleen nog meer zijn kennis en kunde in het licht kan stellen.
Er zit vaart en ritme in het ding. De beelden zijn opgenomen met een hypernerveuze , soms bijna hysterische camera, en men kan moeilijk beweren dat een dergelijk procédé niet bij het onderwerp zou passen. Opmerkelijk is het handig gebruik, dat gemaakt wordt van het vijftal TV toestellen in de mixing-room van de TV-studio , waarop we telkens een personage of de hele groep van uit verschillende standpunten tegelijk te zien krijgen. A Hard Day's Night, twintig jaar lang niet in de zalen te zien geweest. De Beatles, toen nog « langharigen » genoemd , weer tot leven gebracht. (Première, 1964)
Image gallery
Generiek
Regisseur
Richard Lester
Met
John Lennon, Paul McCartney, George Harrison, Ringo Starr
Scenario
Alun Owen
Cinematograaf
Gilbert Taylor
Monteur
John Jympson
Producent
Walter Shenson
Meer informatie
Taal
Duits, Frans, Engels
Productielanden
Verenigd Koninkrijk
Jaar
1964