Hakuchi (The Idiot)

Akira Kurosawa behoort niet alleen tot Japans filmglorieën maar mag zonder meer gerekend worden tot de allergrootste filmmakers van de wereld. De bezoekers van vorige filmgebeurens zullen zich zeker nog de hommage aan hem herinneren waar onder meer zijn andere toppers gedraaid werden: IKIRU, AKAHIGE, YOJIMBO, SANJURO, DE ZEVEN SAMOERAIS, HIDDEN FORTRESS en THRONE OF BLOOD - de Macbeth-adaptatie. Met de IDIOOT van Dostojewski tracht hij de negentiende eeuw in een Japanse twintigste eeuw aan te passen. De film is een fascinerende mengeling geworden van realiteit en droom, van tederheid en geweld. Het geraffineerde van de beelden - onder meer prachtige sneeuwlandschappen - en de prestaties van de akteurs maken van deze IDIOOT een belevenis die men niet gauw vergeet. Kurosawa geeft als Japanner toe dat hij in zijn jeugd zeer getroffen is geweest bij de lektuur van de Russische grootmeester. Met de adaptatie van een van zijn romans heeft hij echter geen toegevingen gedaan voor zijn opvattingen over kinema: een overvloed van personages en gebeurtenissen, een langzaam maar doortastend onderzoek van de karakters en toch terzelfdertijd een permanente bekommernis om de oorspronkelijke tekst geen geweld aan te doen. Kurosawa heeft de personages van Dostojewski in het Hokkado-gebergte verplaatst maar daardoor hebben zij een tijdloos en universeel karakter gekregen. Of het dus nu om de negentiende eeuw van Rusland of de twintigste eeuw van Japan gaat, heeft bij Kurosawa geen belang. Er zit iets abstrakts en patetisch in de film die hem boven alle andere verheft. En alhoewel wij niet zeer erg gesteld zijn op superlatieven, durven wij gerust zeggen dat Kurosawa tot de twee of drie grootste namen van de filmgeschiedenis behoort. Daarom is de laattijdige première van DE IDIOOT in Frankrijk belangrijker dan al de nieuwe spullen die men ons voorstelt.
(vrij vertaald uit "Combat")