Go West

Dit is natuurlijk de enige film die op dit Filmgebeuren nergens thuishoort. Toch vonden wij dat hij moest gedraaid worden en beschouwen hem dus als een "absolute must", al was het maar om even uit te blazen van al die andere films. Het is niet de beroemdste van de Marx Brothers maar naar onze mening zeker een van de beste. Wat het "Wilde Westen" betreft zult u het zeker nooit zo gevaarlijk, dom en plezant meegemaakt hebben als nu.

Groucho, dit keer niet in zijn pandjesjas, maar in zonnige vakantieuitrusting, wil op het station een kaartje naar “Het Westen" kopen, maar heeft te weinig geld bij zich. Hij ontdekt twee andere reizigers, Chico en Harpo en denkt hen wel het en het ander te kunnen verkopen om zo aan geld te geraken. Harpo pikt echter al zijn geld terug en vertrekt samen met Chico naar het Westen waar het "goud op straat ligt". Daar aangekomen geraken ze via een schuldbekentenis in het bezit van een akte van de Dodemansvallei, een stuk grond dat heel wat waard blijkt te zijn. Groucho is inmiddels gearriveerd en treedt op als zakenvertegenwoordiger van Harpo en Chico. De broeders raken het papier kwijt aan schurken, maar via een inbraak komen ze weer in het bezit van de akte. Nu volgt er een snelle tocht met de trein, die uiteindelijk helemaal wordt afgebroken om als brandhout te dienen, de boeven worden ingehaald en de broers leveren hun papier bij tijds af bij de Spoorwegen en hebben weer een paar mensen gelukkig gemaakt. Een typisch Western-gegeven, waarin zelfs de Indianen niet ontbreken. De Brothers zijn wat minder slim dan anders, worden zelfs dronken gevoerd en ingemaakt door schurken, maar uiteindelijk winnen ze toch alles. De scène bij de Indianen toont de Marx Brothers op hun best, Groucho speelt zelfs gitaar en "last but not least" speelt Harpo samen met het Indianen-opperhoofd een deuntje op de harp. Vermakelijk zijn ook de gebeurtenissen in de stationshal van het begin van de film. De manipulatie met het geld in deze scène benadrukt nog eens de duidelijke afkomst uit de wereld van de variété van de Marx Brothers.

THE MARX BROTHERS zijn in wezen anarchistisch: rangen, standen en autoriteiten zijn hun vreemd en vooral Groucho weet de "high society" tegen zich in het harnas te jagen. Hun definitieve stijl werd gevormd in de jaren dertig, de tijd van de Grote Depressie, de geluidsfilm en het surrealisme, drie gegevens die men in hun films kan herkennen: hun houding ten opzichte van de maatschappij, de aanval op de autoriteiten, het doorvoeren van situaties tot in het absurde en het volop toepassen van de geluidselementen. Sinds kort valt er ook hier een hernieuwde belangstelling voor THE MARX BROTHERS en niet ten onrechte: de humor en de trucs van THE MARX BROTHERS zijn nog steeds nieuw en verrassend.
(uit het programmablad Amsterdams Filmmuseum)