Francesca

Men noemde haar «Francesca degli Angeli» omwille van de engelverschijning- en die ze als kind in een klooster had en die haar als oudere vrouw in het gekken- huis brachten. Etappes van het ontstuimige leven van een artieste: Francesca Aramonte, ster van de buehne en van het witte doek in het Duisland van de jaren 20 en in het Italië van het neorealisme. Ze was lid van de mafia, trad overal zo maar wat op als variétéartiste, ze verrichtte wonderen als kluizenares en mystica. Als heilige werd ze ten hemel gedragen, als bewaarengel door de armen aanbeden. Ze scheen op een wonderbaarlijke wijze alle denkbare krachten in zich te verenigen. De meest uiteenlopende persoonlijkheden waren met haar bevriend. En hoe kleurrijker ze Francesca's fantastische leven voor ons openslaan, hoe meer ze in extase raken en over de eigen - vaak onverwezenlijkte dromen beginnen. Dat maakte Francesca tot de alomvattende incarnatie van alle menselijke verlangens: als fictie en als document van de utopieën over de rijkdom van het leven. Zo zijn er de nonnen van het dominikanerklooster die Francesca hebben opgevoed, er is de oude gravin van Ammerberg, er zijn de talloze vrienden en kennissen, onder hen Bernhard Minetti en Marianne Hoppe; natuurlijk ook de man die ze haar hele leven lang liefhad, een aan lager wal geraakt Italiaans filmacteur, ook de Fellinifiguranten, medespelers uit Francesca degli Angeli, waarin ze de titelrol vertolkte, en de artiesten, hoeren, travestieten, de vrouwen uit Zuid-Italië die haar aanbidden, de stokoude boerin wiens huis door Francesca's geest in een aardbeving overeind bleef...
Deze film toont de grenzeloze kracht van de menselijke fantasie, die Francesca zo uitbundig en buitensporig beleefde. Als een rondedans brengt Verena Rudolfs biografische film ons door een bonte verscheidenheid van werelden en land- schappen. Francesca zelf blijft een mysterie, een mythe. Verena Rudolfs merkwaardige speelfilmdebuut toont ook aan hoe de mythevorming eigen is aan elk mens en dat de mythen en legenden rond een persoon vaak meer vertellen over diegene die ze creëert dan over de persoon achter de mythe.
Een amusante, onvoorspelbare puzzel wordt hier gelegd, waarin zich de contradictoire, avontuurlijke figuur van Francisca Aramonte aftekent. Let boven- dien op de fijne schakels met Fellini. Max Ophuelsprijs 1987, Bundesfilmpreis B.R.D. 1987. (persmap)