Field of Dreams

Een film die in de States heel wat aandacht én volk trok, maar die het in Europa misschien wat moeilijker zal hebben : hij heeft met baseball te maken. Toch is ‘Field of Dreams’ niet echt een baseballfilm. Robinson gebruikt het gegeven veeleer als metafoor voor de teloorgang van de onschuld van Amerika tijdens de jaren zestig en zeventig. Ray Kinsella (op wiens boek de film trouwens gebaseerd is) is een boer die weliswaar ooit in Berkeley afstudeerde maar die nu in Iowa onder de schulden bedolven zit. Zijn grootste schrik is te eindigen als een uitgebluste oude man zonder dromen, zoals zijn vader. Hij is getrouwd met medestudente Annie en heeft een aardig dochtertje. Op zekere dag hoort hij een stem: "Als je het bouwt, dan zal hij komen." Eens hij zichzelf én zijn gezin heeft kunnen overtuigen dat hij nièt gek geworden is begint hij zijn oogst te vernielen om op zijn korenveld een baseballveld aan te leggen. Zijn vader immers had hem steeds de baseballdroom voorgehouden. Iedereen verklaart hem stapelgek, tot op een avond de legendarische Shoeless Joe Jackson verschijnt. Die verklaart hem dat hij op zijn beurt zijn belofte zal houden. Hij brengt een hele ploeg overleden baseball-legenden bijeen. Natuurlijk zijn er nogal wat nuchtere geesten die de boer vierkant uitlachen. Zijn schoonbroer, bijvoorbeeld. Maar Ray zet door, de droom leeft voort... ‘Field of Dreams’ vertelt een verhaal dat zich halfweg tussen de idylle en de sociale commentaar bevindt. Er zijn scenes die van de nuchtere kijker enige goede wil vragen, maar daartegenover staan de onweerstaanbare vertolkingen van de meeste hoofdrolfiguren. Kevin Costner bewijst opnieuw dat hij een veelzijdig en overtuigend acteur is en Amy Madigan, een wel èrg trouwe echtgenote, is desondanks een sterke en geloofwaardige Annie. Zij verdient een goede carrière. James Earl Jones en Burt Lancaster zijn beiden indrukwekkende présences in een mooie, dromerige film. (wp)