Die gläserne Zelle (The Glass Cell)

Erg meesterlijke thriller van de regisseur van JONATHAN en DIE WILDENTE, naar een misdaadverhaal van Patricia Highsmith die onlangs ook Wim Wenders tot een film inspireerde: DER AMERIKANISCHEN FREUND. GLÄSERNE ZELLE is naar mijn gevoel superieur aan de film van Wenders, omdat Geissendörfer minder de vernufigheid van Highsmith's plot onder vizuele terzijdes bedelft, en hij met andere woorden een groter gevoel voor intrigerend dramatische ontwikkeling manifesteert.

Helmut Griem is een architekt die vijf jaar de nor ingaat voor een misdrijf waaraan hij geen schuld heeft (een bouwongeval met dodelijke afloop te wijten aan een konstruktiefout). De film vangt aan als hij vrij komt en vergeefs een normaal leven probeert te leiden in een samenleving die hij volledig wantrouwt. Zijn vrouw, vertolkt door de Française Brigitte Fossey (LE GRAND MEAULNES) had tijdens zijn afwezigheid een verhouding met een advokaat, waardoor de gebroken man al hun pogingen om hem opnieuw in de samenleving te integreren, verkeerd interpreteert. De echte verantwoordelijke voor het ongeval is hem daarbij zeer behulpzaam en drijft hem zelfs tot moord. De omstandigheden van deze moord kunnen niet beschreven worden zonder een van de ingenieuze wendingen in de intrigue te onthullen.

Geisendörfer bereikt met zijn verfilming een zeldzaam evenwicht tussen de suspence-mekaniek van de plot en de onderliggende spanningen die dit strukturele procedee een uitwendige rijkdom schenken: de motiveringen en de omstandigheden die van een niet boosaardige en onschuldige huisvader een in het nauw gedreven moordenaar maken. De echtelijke kompliciteit die door de misdaad verwekt wordt, bezit Chabroliaanse resonanties. Geissendörfers stijl is echter onmiskenbaar het produkt van de hyperrealistische strekking ( met de onvolprezen kameraman Robby Müller) van de jonge Duitse Kinema.
(uit "Film en Televisie")